Yangi o'quv yili boshlanishi, barcha aholi qatorida biz talabalarga ham paxta mavsumi bilan qiziq. Barcha qatori Biz talabalar ham barcha narsalarimizni, ko'ch ko'ronimizni yig'ishtirib, paxta maydonlari sari shahdam qadamlar bilan yo'lga otlandik. 34 talik avtobuslar jamlanmasi 5 ta YHXB xizmat moshinalarida o'z manzilimizga yetib oldik. Otryad shtabi sifatida maktab binosi tanlangandan keyin barcha o'ziga yashash uchun'kvartira'qidirsh uchun qishloqni oralab ketdi. Bir shinamgina xovlining 2 ta xonasiga 5 kishi joylashadigan bo'ldik. Biz joylashgan xonadon sohiblari Karim bobo va Anzirat momolar xonadoni bo'lib, u kishining 2 ta qiz va 2 ta o'g'li bor ekan. Qizlar allaqachon o'z juftini topishgan, O'g'il farzandlar esa kattasi uylangan bo'lib, 3 farzandning otasi, kichigi esa armiyada ekan. Xullas xayhotdek hovlida 5 ta talaba, bobo va momo yashay boshladik.

Ertalabgi telefonning asabiy jiringlashidan deyarli barcha uyg'ondi. Faqat men ozgina uyquni yaxshi ko'rishim tufayli uyquni davom ettirishni istab, ko'rpani boshimgacha o'tkazib oldim.

-Javlon tur. Soat 6 bo'ldi. Ertaroq yig'ilishga yetib olaylik.

-Tur Javlon. Unaqa uxlayversang, kech qolishimiz mumkin.

Xullas, kursdoshlar qistovi bilan zo'rg'a uyg'ondim. Ertalabgi davomatdan so'ng paxta maydonlari sari qadam tashladik. Deyarli 7 kmlik piyoda yurish oqibatida juda katta maydonni egallagan paxta dalasiga tushdik. Barchaning kayfiyati yuqori darajada. Musiqa sadolari ostida paxta terayotgan talabalar har-har zamonda raqsga tushishni ham kanda qilishmaydi. Paxta terishga unchalik uquvim yo'qligi sababli terimchilarni oldiga borib, sotib olish harakatini qila boshladim. Uzoqdan ko'ringan 5-6 ta terimchilar yoniga borganimda, ularning barchasi deyarli 35 kg dan terib ulgurishgan ekan.

-Hormanglar, qizlar, opalar!

-Salomat bo'ling.

-Siz o'ylaganingizchalik opa emasmiz) - qiqirlab kulgancha tashqi tarafdan faqatgina ikki charos ko'zlari ko'rinib turgan, yoshini ham taxmin qilish qiyin bo'lgan yana bir terimchi.

-Cherepashki nindzyalardek yuzlaringizni yopib olganlaringizdan keyin nima deyishim mumkin, - hazil qilgan kishi bo'ldim.

-Nechinchi yilsiz, Shaxarlik yigit,- yana bir terimchi gapga qo'shildi.

-Kechirasizlar, gap qayerdan va kimdan keldi?

-Mendan,- dedi taxminan 5 metrlar chamasi uzoqda joylashgan yana bir terimchi.

-Nechinchi yilga o'xwarkanman,-qiziqsinib so'radim.

-Taxminan 90-91.

-Deyarli to'g'ri topdingiz 92-yilman.

-Ana aytdimku, Gulzoda opadan tashqari hammamiz Sizdan kichkina ekanmiz,- topag'onligidan o'zicha xursand bo'ldi charos ko'zlaridan o'zim uchun uni Charos deb atagan terimchi.

-Unda sizlar nechinchi yilsizlar?

-Ayollardan yoshini so'rash odobdan emas.

-Ayollardan?! Faqat Siz bilan Gulzoda opa ayol qolganlar hali qiz bola,-degancha hammani o'ziga qaratdi eng oxirida paxta terayotgan qizcha. Bu gaplarni eshitgancha terimchilar bir-biriga qarab imlab kulib qo'yishdi. Men esa hech narsani sezmagandek, jilmayib turaverdim.

-Mayli, unaqa narsalarni o'zlaringiz hal qilib olaverasizlar. Menga paxta kerak. Sotasizlarmi?

Liderlikni qo'lga olgan holda men o'zim uchun Charos deb atagan qiz hammadan ilgari gapni ilib ketdi:

-Sizga qancha kerak?

-Menga 80 kg, undan tashqari kursdoshlarim ham olishadi. Ularning qancha olishlari tushlik vaqtida aniq bo'ladi. Chunki tushlikkacha o'zlari terishib, qolganini sotib olishadi.

-Yaxshi unda Siz bn gaplashaveramiz. Hamma paxtamizni Sizga beramiz. Siz kimga qancha kerak bo'lsa, shunga berib, shundan bizga pulini olib berasiz.

-Yaxshi kelishdik! Aytgancha, qanchadan berayapsizlar o'zi?

-Paxtanimi?,- so'radi'Charos'. Bu gapdan qolganlar qiqirlab kulishdi. Men yana hech narsani tushunmagan odamdek, ha degancha bosh silkidim.

-300 so'm.

-O'ziz bilan birgami?

-Faqat paxtani narxi bu. Meni narxim bebaho,-jaxl aralash gapirdi.

-Bebaho bo'lsa, tekin ekansizda,- deb kulvordim.

-Unchalik tekin emasmiz,- degancha menga ma'noli kulib qo'ydi.

-O'zingiz aytgandek, hammasini menga berasizlar. Qancha bo'lsa olaman. Lekin 200 so'mdan olaman. Boshqa gap-so'z bo'lishi mumkin emas.

Hammaga bir bir qarab olgan'Charos'rozimiz ishorasini qildi:

-Unda nomerizzi tashlab keting. Sizga tel qilaman

-Bo'pti yozing. 91 *** ** **.

-Hozir gudok tashlayman.

-Oxiri 9676 mi? Nima deb yozib qo'yay?

-Ismimmi yozingda.

- Ismiz nima?

-Go'zal.

-Men Sizni charos ko'zlarizga qarab, o'zim uchun Charos deb atashni boshlagan edim,-deb kulib qo'ydim.

-Raxmat. Lekin ismim Go'zal.

-Yaxshi unda men ketdim. Terib bo'lganlaringizdan keyin tel qilarsiz deya uzoqlashdim.

Ulardan uzoqlashib borardimu, lekin nimadir meni ketishga to'sqinlik qilardi. Qishloq qizlarining samimiyligi, ularning ko'nglida kiri yo'qligi, har xil gaplari meni o'zlariga ipsiz bog'lash taraddudiga tushib qolgandi. Men esa hamma narsani unutishga harakat qilgan holda kursdoshlarim yoniga oshiqdim.

Tushlikka yaqin telim jiringladi. Begona nomer.

-Alo.

-Yigit, yaxshimisiz?

-Yaxshi raxmat. Kim bu?

-Yaxshi raxmat. Kim bu?

-Men Siz izlagan yor,-telni narigi tarafidan kulgu ovozi eshitildi.

Men esa gapirayotgan qizni allaqachon tanigan bo'lsamda, ozgina hazil qilishni xohlayoygandim.

-Eee Madi, jonim, yaxshimisan? Shunaqa sani sog'indimki! Qani hozir yonimda bo'lsang, xuddi anu kuni uyingda qilgan iwlarimizdan qilardim,-o'zimni tanimaganlikka olib.

-Hey, hey yigit. Men Madi emasman, terimchi qizman. Paxta tayyor bo'ldi. Shuni aytmoqchiydim. Siz boshqayoqqa o'tlab kettizku.

-Go'zal sizmidiz? Men esa bitta qizmi deb o'ylabman. Hozir boraman unaqada deya uni gapini tugatishini eshitmay qo'yib qo'ydim.

Yoniga 3 4 ta kursdoshlar bilan borib, barcha paxtani oldik. 90% kursdoshlarning paxta normasi bo'ldi. Tushlik kelgach esa sekingina soya salqin joylarga joylashib oldik. Qizlar tuwhlikni olib kelgach yaxshilab qorinni to'yg'azib oldik. Ozgina uxlash uchun endi yotgan edim hamki, telimga sms keldi.

-Bir kunda kelin bolani shuncha sog'indizmi? Tabiiyki, sms Go'zaldan kelgandi.

-Kelin bola bo'lsa sog'inamanmi? -Boya telda Madi dedizku.

-Siz ekanligizzi bilib shunaqa dedimda.

-Aldamang! Siz qizchangizni sog'inganingizdan shunaqa dedingiz. To'g'risini aytaveringda.

-Aldashni yomon ko'raman qizi)

-Hm

-Lekin qizlarning ichida haqiqatdanam sizning ko'zlaringiz chiroylikan

-Raxmat. Lekin buni o'zim ham bilaman))

-Turmushga chiqqanmisiz?

-Xa 4 ta bolam ham bor

-Men behazil so'rayapman!

-Xa erga tekganman. 1 yil oldin.

-Pochchaga xavasim kelayapti)

-Nega?

-Shunday chiroyli ko'zlar har kuni seni ko'rsa, ko'zlar ichida faqat sen borligingni bilib yashash baribir boshqachada.

-Voyboo. Juda oshirib yubordingizku. Lekin baribir yoqdi. Raxmat)

-Haqiqatda baribir.

-Pochchangizga havasingiz kelmasim(

-Nega?

-U kishi Rossiyada(

-Yaxshi inson ekanku. Oilam, ota-onam deb musofir yurtda qiynalib ishlayapti. Siz xursand bo'ling.

-To'g'rikuya...(

-Nega xafasiz unda?

-Yo mayli qo'yavering.

-Agar ko'nglizda biror gap bo'lsa ayting. Yengil tortasiz. Menga ishonsangiz bo'ladi. Sir saqlashga qodirman.

-O'ylab ko'rishim ko'rishim kerak. Mayli kechqurun bo'lsinchi? Kechga vaqtiz bo'ladimi o'zi?

-Bir kunda 24 soat vaqt bo'lsa, shundan 25 soat bo'shman ayni kunlarda)

-Xop unda men uyga ketaman. Charchamang paxta terib.

-Normamni bajarib bo'ldingizku) Mayli yaxshi boring. Raxmat)

-Raxmat.

Shu qizga nisbatan menda qandaydir o'zgacha tuyg'u paydo bo'ldi. Nima ekanligini bilmadim. Lekin menga yoqayotgandi. Paxta maydonni ichiga kirib, tushlikdagi uyquga ketdim.

-Javloooon...

-Javlooooon. Qayerga ketdi u?

-Biror joyda uxlab qolgandurda. Javlooooon.

Kursdoshlarim jon jaxdi bilan qidirishining sababini ko'zimni ochib, atrofga qaraganimda bildim. Atrofga qorong'u tushib bo'lgan ekan.

Kursdoshlar bilan kvartiramizga keldik. Ovqatlanib bo'lgandan keyin kimlardir karta, kimlardir narda o'ynayapti, yana kimlardir o'z qizlari bilan telda gaplashishayapti. Go'zal umuman hayolimdan ko'tarilibdi.

Soat 22.00 lar chamasi. Karta o'yini ayni avjiga chiqqan vaqtda telimga sms keldi. Qarasam Go'zaldan ekan. Tashqariga chiqib tel qildim.

-Allo.

-Yigit, bezovta qilmadimmi?

-Yo'q. Qachon tel qilar ekansiz deb kutib turgan edim.

-Men sizni charchagansiz. Uxlab qolgansiz deb o'ylabman.

-Charchaydigan ish qilganim yo'qku.

-Charchatadiganlaringiz ko'pmi?

-Meni charchatish hali hech kimning qo'lidanam boshqa joyidan ham kelmagan

-Balkim)

-Siz menga kechqurun nimanidir aytmoqchi edingiz.

-Shaxsiy muammoku.

-To'g'ri shaxsiylikka shaxsiy. Shunchaki do'stona taklif. Aytsangiz yengil tortasiz dedimda.

-Balki shunaqadir.

-Pochcha bilan sevishib turmush qurganmisizlar?

-Shunaqa desa ham bo'ladi. Men qo'shni qishloqqa kelin bo'ldim. Erim bilan maktabda birga o'qiganmiz. Maktab vaqtlarida barcha bizning sevgimizga havas qilardi. Barcha bizning sevgimizni bilardi. Keyin sovchilik, o'zbekchilik, to'y tomosha bo'ldi. Birinchi kechani ham bir amallab o'tkazib oldik. Yuzim yorug'bo'ldi.

-Qiyin bo'lmadimi)

-Oson ham bo'lgani yo'qda. Gapni bo'lmay turing. Xullas baxtli hayotim boshlangandek edi. Har kuni erkalashlar, maqtovlar, kelajak haqidagi uzoq uzoq suhbatlar, hayollar... Bu baxtlardan sarmast holda yashay boshladim. Chillam chiqmasidan erim o'zgara boshladi. Erkalashlar kamayib, o'rnini e'tiborsizliklar egalladi. Bir kuni kechqurun telefoniga sms keldi. Ochib qarasam'kelayapsizmi jonim, o'g'lingiz sizni sog'inayapti'deb yozilgan ekan. Oyoq qo'lim muzlab qoldi. Nima qilarimni bilmay o'tirgan edim, erim kirib keldi. Erimdan bu smsning ma'nosini so'raganimda sen men uchun Zaynabsan. Mening Kumushim bor edi. Buni hamma biladi. Hatto 3 yoshar o'g'lim ham bor. Bu gaplarni u shunchalik oddiy aytdiki, unga tekkan kunimga la'natlar o'qidim...

U yig'lashni boshladi. Men esa uni nima deb ovutishni bilmasdim. Chunki bunaqa holatga birinchi bor tushishim edi.

-Keyin esa xuddi kinolardagidek uyimga ketdim. Hammasi tamom edi. Biz ajrashdik... Ana shunaqa gaplar. Sizni miyangizni o'zimning hayotim bilan achitib yubordimmi?

-Yo'q aksincha hayotingizga qiziqib qoldim.

Nega unda menga boya erim rossiyada dedingiz?

-Unaqa deganimda yomon hayolga borgan bo'lardizdaQaytib kelganimda so'ng, qishloq bolalari har xil gaplar qilishdi. Hammasini niyati bir - To'shak. Men ham xohlardimu lekin qishloqda nomim chiqib ketishidan qo'rqardim. Qiziq, nega bularni sizga aytayapman o'zim ham hayronman.

-Taqdir majburlayapti,-deb kuldim.

U ham biroz vaqt kuldi.

-Soat ham 12 bo'libdi. Endi yotib uxlay qoling.

-Ertagayam chiqasmi paxta terishga?

-Xa albatta.

-Unda menga berasizda.

-Paxtanimi?- kuldi.

-Nimani berolsangiz, hammasini.

-Paxtani beraman. Mayli yaxshi yotib turing. Ertagacha.

-Xayr. U bilan xayrlasharkanman, hayron edim, nega u menga buncha narsani aytdi, qishloqda nomim chiqib ketishidan qo'rqaman dedimi? Bundan chiqdi... Yaxshi, ertaga nimalar bo'larkin unda... Hayollarga cho'milgan bo'yi uxlab qolibman.

Ertalab kursdoshlarning uyg'otishidan uyg'ondim. Paxta dalalari bugun ko'zimga boshqacha ko'rina boshladi. Ozgina vaqtdan keyin Go'zalni qidirishni boshladim. Tel qildim. Teli o'chgan ekan. Keyin polyaga kirib uxladim. Soat 10 larda telim asabiy jiringladi. Qarasam Go'zal ekan.

-Alo, yigit yaxshimisiz?

-Go'zal, bormisiz? Qayerdasiz?

-Bugun uyda hech kim qolmaganligiga paxtaga chiqolmadim.

-Menga paxta qani unda?

-Dugonam Feruzaga aytganman. Sizga beradi.

-Unisini tushundim. Paxtani kimdan olay.

-Jinni,-kulgancha javob qaytardi.-tushlikka nima ovqat ekan.

-Bilamayman. Mosh bo'lsa kerakda.

-Unda tushlikka keling. Uyda kichkina ukamdan boshqa hech kim yo'q. Tushlik tayorlab turaman.

-Yaxshi. Avval Feruza bilan gaplashaychi.?!

-Gaplashishingiz shart emas. Men aytdim. Sizning nomimgizdan topshiradi.

-Unda yaxshi. Qishloqqa yaqinlashib tel qilaman. Uyingizni aytasiz.

-Xop kutaman.

-Ok.

O'zimcha xursand edim. Chunki moshni yoqtirmas edim. Polyadan chiqib qishloqqa qaytdim. Go'zalning tushuntirishi bo'yicha bir uyning eshigidan kirib bordim. Go'zal kutib turgan ekan. Chiroyli, istarali, qomatli qiz ekan.

-Assalomu alaykum. Xush kelibsiz, Yigit.Voalekum assalom. Mullo bo'ling. Xush ko'rdik,- deya hazillashdim.

-Keling uyga kiramiz,-deb yo'l boshladi.

Ichkarida dasturxon to'shalgan, non, choy, ikki xil salat va kompot turgandi.

-Siz hozir o'tirib turing, men ovqat olib kelaman,- deb ketdi.

Shu vaqtda kichkina ukasi ham keldi. U bilan ko'rishib gallashib o'tirdim. Ovqat suzib kelgach, uchalamiz o'tirib ovqatlandik. Ovqatlanish jarayonida Go'zalning ikki ko'zi menda edi. Men esa xontaxtaning tagidan oyog'imni uning oyoqlari ustiga qo'yib oldim. Indamadi. Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur deganlaridek kulib qo'ydim. Ovqatlanib bo'lgach, ukasi chiqib ketdi. Go'zal ham dasturxonni yig'ishtirish uchun egildi. Egilganida uning ikki ko'kragi yaqqol ko'rinib turardi. Bunday manzaradan asbob sakrab turdi. Dasturxonni yig'ishtirib bo'lgach yonimga kelib, meni televizor bor xonaga olib o'tdi. Men asta yelkasidan quchib,'hali hammasi yaxshi bo'ladi, hali yoshsiz'dedim. U ham boshini yelkamga qo'yib oldi. Men sekin qo'limni ko'kragi tomon yo'naltirdim. Avvaliga tashqarisidan ozroq vaqt ushladim. Qarshilik yo'q. Keyin esa ko'ylakning yoqa tarafidan ichkariga qo'l yugurtirdim va ikkinchi qo'lim bilan yuzini menga qaratib, labiga labimni bosdim. Avvaliga javob bo'lmadi, ozgina vaqtdan keyin esa javob kela boshladi. Bir qo'lim ko'kragida bo'lsa, bir qo'limni orqasiga jo'natib, eza boshladim. U sekingina'immm'deb qo'ydi va nafas olishi tezlasha boshladi. Orqasidagi qo'limni ishtonining ichiga tiqib, jinsiy lablariga yo'naltirgan edim, birdan cho'chib tushib:

-Hozir emas, kechga,-dedi.

-Kechgacha chidolmayman.

-Men esa birov xalaqit bersa, keyin chidolmayman. Qirqiga chidadiz, qirq biriga ham chidang.

-Menku chidayman, lekin u chidamaydida,-deb asbobga ishora qildim.

U esa asbobni oldin shimni ustidan keyin esa ichkarisidan ushlab:

-Bu narsani ko'rmaganimgayam 5 oy bo'ldi. Ancha sog'ingan ekanman,-deb ushlab o'ynay boshladi.

-Sog'ingan ekansiz, hech bo'lmasa o'pib qo'ying.

-Qo'ysangiz-chi? Buni o'pib bo'ladimi?

-Bo'lmasamchi? Chupa chups so'rmaganmisiz hech?

-Chupa chupsga nima aloqasi bor buni?

-Ikalasini oilasi bir.

-Jinnimisiz deya labimdan o'pib qo'ydi.

U bilan kechga ko'rishamiz deya o'z kvartiramga ketdim. Lekin kech bo'lishi juda qiyin bo'ldi. Kvartiraga kelib, o'rnimga yotdim va o'ylay boshladim. Men nimalar qilayapman, nega unday qilayapman deya o'zimga o'zim savol berardim-u, lekin yana qandaydir kuch uni o'zi xohlayaptiku, sen oddiy bir vositachi, agar sening o'rningda boshqasi bo'lganida ham shunaqa qilgan bo'lardiku, boshqa bola bo'lganda, u ham o'zini shunday tutgan bo'lardiku deya ikki qarama-qarshi fikr o'zaro kurashishardi. Shu asnoda uyquga ketdim. Tush ko'ribman. Katta paxta maydonlari ekan. Kimdur orqamdan'to'xta, to'xta'deb baqirib, quvayotgan ekan. Men esa orqamga qaramay qochibman. Men bir qadam tashlasam, u ikki qadam tashlab, borgan sari menga yaqinlashayotgan ekan.

Jon jaxdim bilan qochayotganimda, qandaydir bir qo'l meni yelkamdan ushlab o'ziga tortdi... Qo'rqib uyg'ondim.

-Javlon, turdingmi? Namuncha uyqung qattiq? Bo'la qol, yuvin. Ovqatlanamiz.

Nima bo'layotganiga ozgina aqlim yetib-yetmay o'rnimdan turdim va ozgina o'tirdim. Shundagina quvlashmachoq tushda bo'lganligini bilib, xudoga shukur deya borib yuvindim. Kursdoshlar tayorlagan ovqatni yeyardimu lekin negadir kayfiyat yo'q edi. Buni bir kursdosh sezib qoldi.

-Javik, nega kayfiyating yo'q? Tinchlikmi?

-Bu tushlikda kelib, hozirgacha uxlaganidan keyin kayfiyati bo'lmaydida. Shomda ham uxlabdi.

Ularning gapini eshitardim-u, lekin anglolmasdim. Mening hayolim tushumdagi meni quvlagan kimsada edi. Kim edi u, nega meni quvdi, men nima ish qildimki, u meni quvdi, degan har xil savollar birma-bir hayolimda aylana boshladi. Shunda yarq etim miyamga kecha'sarguzashtchalar'keldi. Miyamga kelgan fikrimdan o'zim qo'rqib ketdim. Nahotki meni quvgan, uning eri bo'lsa? Lekin eri nega meni quvayapti, xotinini emas deya o'yga cho'mib o'tirganimda, telim chiringladi. Qarasam Go'zal ekan. O'ylab turib, kursdoshimga berdim.

-Meni yo'q deb ayt.

Menga savalomuz qaradida, telni oldi:

-Allo.

-...

-Kechirasiz, Sizga kim kerak?

-...

-Men ham yigitman)

-...

-Telni egasi domla bilan selektor majlisiga ketdi. Teli zaryadkada qolgan ekan.

-...

-Menimcha kechasi soat bir yoki ikkilada keladi. Kim bu o'zi?

-...

-Yaxshi aytaman.

Telni o'chirdi.

-Kim bu? Namuncha buning ovozi shirin?

-Tanishim. Shunchaki Gaplashishni xohlamadim.

-Yommonam noz qilib qo'yasanda, shunday ofatijon bunga tel qilarkanu, bu kishim men yo'qman derkan.

-Ozgina sabablari borda, do'stim.

-Mayli o'zing bilasan. Qani iloho omin... Deya dasturxonga fotiha qilib narigi xonaga o'tdik. Tel ovozsiz qilib o'rnimga otib yubordim. Keyin kursdoshlar bilan karta o'ynay boshladik. Shu darajada berilib ketibmizki, soat bir yarimda uxlashga yotdik. Shunday qilib qo'rqa-qo'rqa uyquga ketdim.

Ertalab yana o'sha'tur, tur'degan gaplardan uyg'onib, choy ichib, polyaga chiqdik.

Quyosh hali unchalik ko'tarilmagan, maysalar ustidagi shudringlar ketmagan bir vaqtda 120 tacha bola qishloqdan chiqib borar edi. Kechagi o'yin-kulgular ancha kamaygan edi. Chunki endigina paxtaning 3-kuni. Hali oldinda yana qancha shunday tonglar turibdi buni hech kim bilmas edi. Paxta maydonlari yoniga yetib kelganimizda faqatgina fermer va uning ishchilari bizni kutib turishardi. Ko'zim bilan terimchilarni qidira boshladim. Yuragimda qandaydir hadik bor edi. Bu hadik ijobiymi salbiymi hech tushuna olmas edim.

Bitta bitta qatorga tushgandan keyin hamma paxta maydoniga qarab'sho'ng'ib'ketdi. Men esa nima qilishimni bilmay turganimda orqamdan'Yigit'degan ovoz keldi. O'ylab qarasam, u haligacha mening ismimni bilmas ekan. Shunisi ham ma'qulroqdek. Uning birgina yigit degan so'zidan boshqacha bo'lib ketdim. Chunki u bu so'zni boshqacha noz-karashma bilan aytdiki, kechagi tushlar, shuncha u haqidagi o'y hayol o'z-o'zidan yo'qoldi.

-Ha, shaxarlik! Qandaysiz?

-Iyaa, qizi! Yaxshimisiz?

-Xa, yaxshiman, o'zizchi? Chidasa bo'ladi. Kecha tel qilgan ekansiz?

-Kim, menmi? Yo'q tel qilganim yo'q!

Demak kechagi gaplarga ahamiyat bergisi kelmayapti.

-Unda adashgandurmanda. Bugun paxta terasizmi?

-Kelmoqchi emas edigu,-dugonasiga ishora qilib,- shunchaki Sizni o'yladikda. Baribir bizsiz paxta terolmaysizku.

-Garov o'ynashim mumkinki, Sizlar ikalangiz tergan paxtadan ko'p teraman.

-Bo'pti bahs boylashamiz unda,-so'zga qo'shildi dugonasi.

-Maylikuya, lekin men bugun paxtaga deb olib chiqqan pulimni keyin kimga beraman.

-O'zizga olib qo'yasizda.

-Ha yoo'q. Yaxshisi Sizlar obetgacha teringizlar, men sizlarga yordamlashaman. Ana undan keyin birgalashib qishloqqa qaytamiz.

-Yaxshi,- dedi Go'zal.

-Go'zal, meni dugonangiz bilan tanishtirmaysizmi?

-Ha, aytgancha, tanishinglar. Bu dugonam Feruza. Kecha sizga paxta tergan qiz. Bu esa Shaxarlik Yigit.

-Tanishganimdan xursandman, Feruzaxon!

-Men ham, yigit!

-Unda ketdik, paxta terishga.

Paxta qatorlariga ikalasi joylashib olganidan so'ng, men oldinga tushvolib, gaplashib, kulishib, paxta terdik. Go'zal ham, Feruza ham juda samimiy, xushchaqchaq qizlar ekan. Ayniqsa Feruza juda xushchaqchaq ekan. Lekin uning yuz ko'rinishi, hattoki, qomati ham menga qorong'u edi. Chunki yuzini berkitib olgan. Faqatgina ko'zlari ko'rinardi. Ko'ylagini esa negadir eng kattasidan kiyib olgandi. Xullas obedgacha 80 kg paxtani terib bo'lishdi. Paxtani topshirib, tushlik kelishini kuta boshladik. Shunda Feruza:

-Ketdik, biznikiga, ayam ertalab somsa qilaman deyayotgandi. Tayyor bo'lib qolgan bo'lsa kerak

-Yaxshi fikr, ketdik.

Lekin negadir mening oyog'im tortmas edi.

-Menga noqulay. Uydagilaringiz meni ko'rib qolishsa, noto'g'ri hayolga borishlari mumkin.

-Nega noqulay bo'larkan. Birinchidan butun boshli qishloq ahli Sizlar kelganingizda xursand. Chunki Sizlar hasharchilarda. Ikkinchidan ayam, ukam va singlimni olib, xolamlarnikiga ketishgan.

Uchinchidan dadam va akam Rossiyada. Shunday ekan, hech qanaqa noqulaylik yo'q. Qani ketdik!

U desam, bu dedi, bu desam, u deb baribir ikki qiz meni olib ketishdi. O'zi aslida bormoqchiydim, chunki perelovka ovqatiga unchalik hushim yo'q. Shunchaki rasmiyatchilik uchun shunday dedim).

Uyga yetib bordik. Aytganiday uyida hech kim yo'q ekan. Oshxonaga kirishimiz bilan dimog'imga issiqqina somsaning hidi urilib, ishtaha karnay-surnayni chalib yubordi. Birgalikda ancha-muncha somsani yedik. Ovqatlanish jarayonida ham Feruza tinmay gapirar, hammamizni kuldirishni uddasidan chiqar edi. Ovqatlanib bo'lgach, ovqat uchun, maroqli suhbat uchun tashakkur aytib, Go'zal bilan yana yo'limizda davom etdik.

-Somsa qo'y go'shtidan bo'lgan ekan,-deya gap boshladi Go'zal.

-Bilmadim, men go'shtlarning farqiga bormayman.

-Dumbalar solingan ediku. Bilmadizmi?

-Dumbaniku bildim.

-Endi ozgina qiynalasizda.

-Nega? Gap qayerga qarab burilganini bilsamda, jarayonning davomi meni qiziqtirib qo'ygan edi.

-Qo'y go'shtining kaloriyasi juda kuchli. Ayniqsa erkaklar uchun.

-Hamma ovqatda kaloriya bo'ladiku.

-Qo'y go'shtiniki alohidada. Ayniqsa dumbaniki.

-Men lekin qiynalmayman.

-Nega?

-Chunki Siz borku. Kechagi tush, kechagi hayollar hammasi allaqachon ketib bo'lgan edi.

-Men bo'lganim bilan kecha kelmadingizku?((

-Kecha ozroq ishim chiqib qoldi. Bugun boraman.

-Bugun ham ishingiz chiqib qoladida.

-Yo'q. Bugun ishim chiqsa ham bormayman. Axir bugun qo'y go'shti yedimku.

Bu gapdan ikalamiz ham kulvordik. Ularning uyiga yaqinlashganimizda eshigiga qulf solingan edi. Unga savol tarzida qaraganimda:

-Ayamlar bozorga ketishgan.

Eshikni o'zining kaliti bilan ochib, meni ichkariga taklif qildi. Aslida taklifsiz ham kirar edim. Darvozaxonaga kirib, uyer-buyerga qaradimda, shartda quchoqlab oldim.

-Yigit, to'xtang. Darvozani yopaylik.

Darvoza yopildi. Lablar bir-biriga talpina-talpina visolga yetishdi. Cho'lda suvsiz qolgan odamday yutoqib-yutoqib o'pardi. Mening bir qo'lim o'z-o'zidan uning ko'kraklari sari yo'naldi. Razmerini bilmadimu, lekin ushlagan qo'lni quvontiradigan darajada katta edi. Ikkinchi qo'lim esa sekinlik bilan jinsiy lablari tomon yo'naldi. Endigina belgilangan manzilga yetib borganida, yana to'xtatib, uyga kiraylik dedi. Xohlamaygina uning aytganini qilishga majbur edim. Uning xonasiga kirishim bilan ko'ylagini yecha boshladim. U ham meni futbolkamni yechishga chog'landi. Avval mening kiyimlarimni yechib bo'lgandan so'ng, uning yordami bilan kiyimlarini yechdik. Men bitta tursikda, u esa lifchik va tursikda turar edim. Asbob allaqachon urushga shay holatda qurollangan edi. U sekin qo'lini olib borib, ushlab, ozodlikla chiqardi va tursikni yechib tashladi. Yuqori pastga qilib ozgina o'ynab turib, tizzalab o'tirishga chog'landi. Uning harakatini sezib, kerak emas degancha o'rnidan turg'azdim. Unga qandaydir bir foxisha, 3-4 kunlik hirsni qondiruvchi bir vosita deb qarashga menda qandaydir kuch to'sqinlik qilardi. Uni haqiqatda yoqtirib qolgan edim. Meni sekin kravatiga yotqizdida, ustimga tizzalarini ochgancha, o'tirib oldi. Sekin lifchigini yechganida ikki tog'men tarafga qarab qimirlab turardi. Men sekin ikki ko'kragini olib eza boshladim. U esa yo og'riqdan, yo rohatdan'mmmm, aaaay, ohhhh'degan tovushlar chiqara boshladi. Nafas olishi ancha tezlashgandi. Ko'kraklarini so'rib, ema boshladim. U esa ikki qo'li bilan boshimni yanada qattiq bosardi. Mening ham emgan sari emgim kelardi. Uning o'zini tutishi, ovozlari allaqachon meni o'ziga rom etib ulgurgan edi. Keyin esa yana lablar to'qnashuvi vujudga keldi. Men qo'llarimni sekin tursigiga olib borib, uni yecha boshladim. U ham shuni kutib turganday, yechishga yordamlashvordi. Sekin qo'limni markazga olib borganimda allaqachon namlanganini sezdim.

-Daryo toshib ketibdiku.

-Daryo toshganiga 5 oy bo'ldi. Faqat suvni boshqaradigan mirob yo'qda.

-Mana bizda mirob deya uni tagimga oldim. Sekin asbobni markaz ustiga ishqalar ekanman, undan har xil ovozlar chiqa boshladi. Meni battar hirsim uyg'onardi.

-Agar meni sabrimni sinamoqchi bo'lsangiz, xato qilasiz. Sabr kosasi 5 oydan beri to'laverib-to'laverib, datchigi ishlamay qolgan. Undan ko'ra o'zingizni ham qiynamangda, seeeekin tiqing.

Bu gaplardan yana ham hirsim oshib, sekin tiqa boshladim. Shu qadar tor ediki, kirishi ozroq qiyin bo'ldi. U esa yelkalarini ko'targancha ohlab yotardi. Sekin sekin hammasini tiqdim.

-Kutilgan lahzalar yetib keldi deya ikki oyoqlarini belimdan o'tkazib olib, harakatlanishga qo'ymas edi. Ozroq shunday turgandan keyin, oyoqlarini bo'shatib yubordi. Sekin harakatni boshladim. U goh belini, goh boshini, goh yelkasini ko'targancha, rohatdan osmonlarda uchardi.

-Sekinrooooq.....mmmmm.....aaay....astaaa

deya mening hirsimni oshirgandan oshirib, harakatimni tezlashtirar edi. Bu gaplardan, bu harakatdan ichimda vulqon otilayotgandek, ichim qizishni boshladi.

-Kelayapti.

-Ichimgaaa...aaaahh...tashlamang...immm.

Chiqarib qorniga to'kdim. Juda holdan toygan edim. U esa qora terga botgancha, menga kulib qarab turardi.

-Yigit, meni charchatadigan hali bu dunyoda yo'q degandingizku. Bitta bilan hansirab qoldingizku.

-Erkak kishi bir bo'shanganda 40 tonna yuk tushurganchalik, charchaydi. Lekin Seni harakating bilan 80 tonnachalik bo'lidiyoov.

-Nega endi?

-O'zi ko'p kishi bilan bo'lmaganman. Almashtirishni yoqtirmayman. 3 kishi hozir ham bor shaxarda. Lekin uchalasi berolmagan kayfni sen berding. Qoyil.

-Menam juda maza qildim. Siz hattoki, tasavvur ham qilolmaysiz. Erim meni bu darajada erkalamasdi. Hattoki, u bilan bo'lganimda umuman namlanmas edim. Tupugi bilan ho'llab tiqardi. Lekin hozir kam bo'lgan bo'lsada, juda maza qildim. Raxmat sizga,-deb labimdan o'pa boshladi. Bu gaplardan sekin-sekin asbob ko'tarila boshladi. U esa buni sezdimi, yoki hayolida bormidi:

-Hozirga menimcha ikalamizgayam yetadi. Chunki uydagila kelib qolishi mumkin. Yuring yuvinaylik,- deb hammomga yo'l boshladi. Oldin men, keyin esa u yuvinib oldi. Chiqib kiyimlarni kiyib, darvozaxonada ancha vaqtgacha o'pishib turdik. Keyin esa xayrlashib, ko'chaga chiqdim.

-Yigit, kechga kutaman. Hali dumba go'shtning ta'siri ketmagandur.

-Go'shtning ta'siri paxta tugaguncha hech qayoqqa ketmaydi,- deya kvartiraga qarab yo'lga tushdim. Kelib o'rnimga bosh qo'yib uyquga ketdim... Uyqudan uyg'onganimda allaqachon kursdoshlar kelib bo'lishgan edi. Hammomga borib yana cho'mildim. Ancha yengil tortdim. Men cho'milib chiqqunimga qadar dasturxon tayyor ekan. Maza qilib ovqatlandik. Ovqatlanish jarayonida 50-50 qilib, besh kishi 4 tani yiqitdik. Yaxshigina kayfiyat bilan telimni qo'limga oldim. Kechqurungi'sarguzasht'esga tushib, soatga qaraganimda, soat millari kechgi 10 ga yaqinlashayotgandi. Tel qildim.

-Allo.

-Yaxshimisan? O'zingga keldingmi?

-Menku o'zimdaman. Lekin Sizning o'zingizga kelishingizga ancha vaqt ketdimi, yiiigit?)

-Men o'zimdamanmi yoki yo'q, hali baho berasanda?

-Ishqilib bugun baho bersam yaxshiydi.

-Baho berging kelayaptimi?

-Har soat, har daqiqa, har soniya...

-Shoir bo'lib ket ee)))) Aytgancha men qanday kirib boraman.

-Uyning oxiridagi deraza meniki. Shundan kirasiz.

-Biror kishi ko'rib qolsa, nima bo'ladi?

-Yigit, cho'qqi alpinistni egallamaydi, aksincha alpinist cho'qqini egallaydi.

-O'cho'qqi! Derazangni lang qilib, ochib qo'y unda.

-Derazamni ertalab o'chib qo'yganman, yigit. Kelavering.

-Bo'pti hozir boraman,- deya tel o'chirdimda, xonaga kirdim. Hamma karta o'ynash bilan band edi.

-Men ketayapman. Kechroq yoki ertalabga yaqin kelaman.

-Qayerga ketayapsan, kech bo'lganda?

-Bu yerdan ko'rinmaydi.

-Ko'chada biror kishi bilan urushib yurmada.

-Yo urushmayman.) Bo'pti. Yaxshi dam olinglar. Telni bez zvukaga qo'ymanglar. Agar kechasi kelsam, tel qilaman.

-Yaxshi.

Ko'chaga chiqdim. Havo judayam toza va odamga yoqadigan darajada edi. Sayr qilib charchamaydigan havoda Go'zalning uyi sari intildim. Yaqinlashib tel qildim. Gudok ketmasidan ko'tardi.

-Allo.

-Yaqinlashib qoldim. Derazang ochiqmi?

-Derazamga qo'shib, o'zim ham ochiq.)))

-Unisini bilaman. Lekin menga hozir birinchi navbatda deraza ochiqligi kerak. O'zingni bo'lsa , ochish qiyin emas).

Kulib derazasini yoniga yaqinlashdim. Ko'chada hech kim yo'qligidan foydalangan holda derazadan sakrab ichkariga kirdim. Orqamdan derazani yopib, pardani to'sib qo'ydi. Chiroqni o'chirib, tungi chiroqni yoqdi.

-Qalesiz, Yigit?

-Yaxshi. O'zingchi?

-Men a'lo darajada,-deya kelib quchoqladi. Va birdan orqaga tisarildi.

-Ichganmisiz?

-Yo'g'e) Ichganim yo'q.

-Aldamang! Ana hidi kelayaptiku.

-Aytayapmanku, ichganim yo'q deb. Shunchaki iste'mol qildim)))

-Ichmangda. Ichganlar menga yoqmaydi.

-Bo'pti unda men ketdim,-deb derazaga yaqinlashdim. Orqamdan kelib quchoqlavoldi.

-Boshqa ichmaysizku to'g'rimi?

-To'g'ri, bugun boshqa ichmayman.

-Jinni),- deya yanayam qattiqroq quchoqladi.

Undan kelayotgan ajoyib ifor allaqachon meni mast qilishga ulgurgan edi. Orqaga o'girilgan holda men ham uni quchoqlab oldim. Ikkimiz bir-birimizni quchog'imizda yayrardik. Xuddiki, Qolgan paytda esa aaayyy yaanaaa qattiqrooooq jooonimmm deya ovozlar chiqardi. Ozroq vaqt shu tariqa davom etganimizdan so'ng, jarayonni to'xtatib, asbobni chiqardim. Rohatdan ingrab yotgan sanam, birdan menga qaradi. -Kuchukka o'xshab tur,- deb uni shu shaklda turg'uzib, orqasiga o'tib, tiqa boshladim. Bu tuyg'uni ta'riflab berish juda qiyin. Uning salkam baqirishlari, ohhhlashlari birov eshitib qolmasligi uchun sekin bo'lsada, jim-jitlikda bu menga juda kuchli eshitilardi.

-Ayyyy.....mazzzzzaaaaaaa...seeeekinrrrooooq...yaaanaaaa

Shu tarzda davom etdim. Meniki kela boshladi. Bunday ehtirosli ovozlar tugamasligini xohlagan holda asbobni chiqarib qoldi. Menga norozi nigohda qaradi.

-Men bo'ldim.

-Qachon tashladiz? Xavotirda, ko'zlari kattalashib menga qaradi.

-Hazillashdim. Sen ustimga chiqa qol.

-Eee haziliz qursin. Men darrov tugadimikan deb o'ylagandim.

-Bo'pti tezroq bo'l. Men kvartiraga qaytishim kerak.

-Bugun hech qayoqqa ketmaysiz. Men qachon to'ysam, shundagina ketasiz.

-Sen bir oylardayam to'ymasang kerak.

-Gap bilganga bir tanga, a* s*kk*nga ming tanga,- deya meni yotqizib, ustimga o'tirdi. Qo'li bilan asbobni ozroq o'ynab turdida, to'g'irlab ustiga sekin-sekin o'tira boshladi.

-Aaaaaahhhh qandaaay maaazzzaaaaa ohhhhhhh.

Hammasini tiqdida, labini tishlab, boshini orqaga tashladi.

-Iiiimmmmmm. QimirlaAamaaangg. Meeenga shunisi aaanca kkaaaayp beeeraaayapti.

Ozroq vaqtdan so'ng sekin o'tirib tura boshladi. Men ham uni nima qilshini, qanday yo'l tutishini tomosha qila boshladim. Sakrashni boshlaganida ikki ko'krak ham sakray boshladi. Bunaqa holatni boshidan o'tqazgan har qanday inson men nima haqida gapirayotganini juda tez anglaydi. Bunday manzara oldida bo'shanib yubormaslikning o'zi bir mahorat. Lekin menda bunday mahorat topilmadimi, yoki uning harakatidan ehtiroslarimni jilovlay olmadimmi, meniki kela boshladi.

-Ooooohhhh...qizzzzii...keeelayapti

Bu gapdan so'ng u juda ham tezlasha boshladi.

-Oooohhhhh deya bo'shanganimda u allaqachon asbobni chiqarib, qo'li bilan o'ynayotgan edi. Asbob atrofi, uning qo'llari sperma bo'lib ketdi.

-Hech bunaqa bo'shanmagan edim. Raxmat senga.

-Sizga raxmat. Juda maza qildim. Bunaqasini hatto erim ham bera olmagan.

-Hammasi zo'r bo'ldiyu, lekin qayerda yuvinamiz.

-Yuvinishingiz shartmi?

-Albatta.

-Keling unda Sizni o'zim yuvintirib qo'yaman.

-Hammomga boramizmi?

-Yo'q. Ana,- deb xona burchagini ko'rsatdi. Kelganimda e'tibor bermagan ekanman. 1 chelak suv, tog'ora. Ularning tagiga kattagina qilib selofan to'shalgan edi.

-Baribir shaxarlik yuvinmasa bo'lmaydi, deb tayorlab qo'ygandim.

-Farosatingga balli,- deya burnini qisib qo'ydim.

Ikalamiz birma-bir yuvinib oldik. Yuvinishda meni umuman harakatlanishimga qo'ymadi. O'zi hamma yerimni yuvib, artib qo'ydi.

-Men ham yuvinib, olay keyin choy ichamiz.

-Yaxshi.

Men borib krovatga o'tirdim.

U ham yuvinib bo'lganida keyin, patnosga oldindan olib kelgan, shirinliklar va choyni oldimizga olib keldi. Menga choy qo'yib uzatdi. Ikalamiz Hayotim davomidagi eng quvnoq, eng ehtirosli ayol sensan.

-Nechtasi bilan bo'lgansiz?

-Bumaza qilib, shirinliklardan yeb, choyxo'rlik qildik.

-Ana bo'ldi. Hammasi men o'ylaganimdan ham a'lo bo'ldi. Raxmat senga.

-Sizga ham ajoyib kecha uchun raxmat.

-Bo'pti unda men boray. -Qayoqqa borasiz? Bugun ketish yo'q. Men hali to'yganim yo'q.

-Seni hali beri to'ymaysan.

-Unda to'ydiring.

-Bo'pti, bulani olib qo'ychi. Keyin ko'ramiz.

Hamma narsani yig'ishtirib qo'ydi. Bu vaqtda men kravatda orom olayotgan edim))). Kelib quchog'imga kirib yotdi.

-G'alati savol beraymi?

-Bering.

-Nega menga moyillik bildirding?

-Shu savoldan qo'rqqan edim.

-Agar xohlamasang javob bermasliging mumkin. Buni seni xafa qilish uchun aytganim yo'q edi.

-Siz meni xafa qilish uchun gapirmaysiz. Buni bilaman. Lekin Siz bergan savolning javobini to'g'risi o'zim ham bilmayman. Bo'sh qoldim deguncha shu haqida o'ylayman. Sizning qayeringizdur meni o'ziga rom etgan. Menga nimalar bo'layapti, bunga o'zim ham tushunmayapman. Chunki turmushdan ajralib kelganimda, menga to'shak taklif qilganlar juda ko'p edi. Ular orasida tumanimiz hokimining o'g'li ham bor edi. Boyvachchalar ham bor edi. Lekin negadir ularga ro'yxo'shlik bermasdim. Siz esa meni butkul tushunarsiz holatga soldingiz. Sizning birgina kelib bizga'xormanglar'deyishingiz bilan sizga bog'lanib bo'lgan edim. Bu gaplar sizga hushomat emas. Ko'nglimdagi gaplar.

-Ishonmasliging mumkin. Lekin menda ham xuddi shunaqa. Hayotim davomidagi eng quvnoq, eng ehtirosli ayol sensan.

-Nechtasi bilan bo'lgansiz?

-Bu savolni nega berayapsan?

-Shunchaki qiziqdim.

-Sen shunchaki qiziqadigan odammassan?

-Yo'q rostdan. Men bu gaplardan xafa bo'lmayman. Xafa bo'lganim bilan qayergacha boraman. Bilaman, paxta tugaganidan keyin meni umuman eslamaysiz. Balki paxta davomida ham meni yodizdan chiqararsiz.

-Unaqa dema. Sen hayotimdagi eng esda qolarli voqea-hodisalarni amalga oshirayapsanku. Men qanday qilib seni esimdan chiqarishim mumkin. Shunchaki sengacha bo'lganlarni aytish ozroq noqulayda.

-Aytingchi?! Qiziqda! Nechta bo'lgan?

-До тебя у меня дофига был. )))

-Ruschani bilmayman. So'kinmasdan gapiring?!((

-Shunaqa maqol borda)

-Xop aytingchi?

-Ko'p emas. 3 ta. Shulardan ikkitasi hali ham bor. Ular bilan har-har zamonda birga bo'laman. Qayerdagi foxishalardan shularni afzal bilaman. Toza, hech qanaqa kasali yo'q. Bittasi faqat men bilan, ikkinchisini yana bitta yobiri bor. To'g'rirog'i bola buni yaxshi ko'radi. Shunaqa gaplar...

-Qachon birinchi marta birga bo'lgansiz?

-Ko'p bo'lmadi. Kollejni uchinchi kursligimni oxirrog'ida.

-Kim bilan?

-Kutubxonachi bilan.

-Qanday bo'lgandi?

-Savollar ko'payib ketmadimi?

-Yo shunchaki qiziqayapmanda. Keyin men ham birinchi kechamni aytib beraman.

-Men bu Nega, nima bo'lgan edi?

-Aytdimku, eslashni xohlamayman deb,- deya jaxl aralash gapirdim.

-Uzr, pahlavonim, men sizni hazillashayapti deb o'ylagandim.

-Hech qisi yo'q. Shunchaki menga yoqmagan holatlar bo'lgan. Shuning uchun eslashni xohlamayman.

-Tushunarli.

-Sen birinchi kechangni aytib ber. Men uje 4 kishi bilan

birga bo'lsamda, baribir birinchi kecha, chimildiq desa hayajon bosadi.

-Haqiqatda erkak kishi bo'lib turib Sizni hayajon bosadigan bo'lsa, men o'zimdan uyalmasam ham bo'larkan.

-Nega?

-Chunki men birinchi kechada dag'-dag'titraganman. Buni erim sezib, ancha vaqtgacha meni erkalab, o'pib o'tirgandi.

-Boshidan boshlachi!?

-Xullas, domla nigoh o'qiganidan so'ng, xonada ikalamiz yolg'iz qoldik. Ovqatlandik. Men qo'rqayotganligimni sezib, o'ziga o'zi choy quyib ichdi. Ovqatlanib bo'lganimizdan so'ng sekin dasturxonni yig'ishtirishga tushdi. Men ham yordamlashdim. Dasturxonni yig'ishtirib bo'lganimizdan so'ng, birdan meni ikki qo'li bilan dast ko'tarib oldi. Xuddi kinolardagidek edi. Haqiqiy romantika. Yotoqxonadagi solingan joyga avval meni, so'ng o'zi yotdi. Men qo'rquvdan nima qilayotganligimni umaman bilmasdim. Kelib labimga labini bosdi. Men javob qaytarmay, nima qilishni bilmasdim. Indamay yotaverdim. Qo'llarini ko'kraklarim ustiga olib kelib, ohistalik bilan o'pa boshladi. Umrimda his qilmagan tuyg'ularimni shunda his qildim. Qandaydir yoqimli tuyg'u. Bu tuyg'uni faqatgina bir haftalar his qilganman. Va shundan keyin Siz bilan bo'lganimda his qildim. Avval o'zini keyin mening kiyimlarimni yechdi. Lifchigimniyam yechdi. Ko'kraklarimni yosh boladek so'ra boshladi. Bir tarafdan qitig'im kela boshladi. Bir tarafdan esa maza qila boshladim. Ohhh deb tovush chiqarvordim. Sekin pastlab kindigimgacha o'pib tushdida tursigimni yechishga chog'landi.

-Kerak emas. Qo'rqaman! ,-deya ikki qo'lim bilan mahkam ushlab oldim.

-Men seni sevaman, seni baxtli qilaman, menga ishon, qo'rqma, hammasi yaxshi bo'ladi deya tursigimni yechdi. Keyin o'zinikiniyam yechdi. Uniki juda kattadek tuyildi. Chunki ungacha umuman unaqa narsa ko'rmaganman. To'g'ri, jiyanchalarnikini ko'rganman. Lekin ikalasini yer bilan osmonchalik farqi bor ekanda. Unikini ko'rib qo'rqib ketdim. Bo'ldi, tamom. Menga hozir asbobini tiqib, meni o'ldirib qo'yadi degan hayol miyamdan yashin tezligida o'tdi. Keyin esa ko'z o'ngimdan yashagan hayotim birma-bir o'ta boshladi. Erim esa bu hayollardan bexabar mening hamma joyimni o'pa boshladi. Bu harakatlar mening ham hissiyotlarimni joyidan qo'zg'adi. Labimdan o'pishni boshlaganida men ham javob qaytara boshladim. Qo'limdan ushlab, asbobini ushlatib qo'ydi.

-Buncha katta,- deb qo'rqib ketdim. Yana boyagi hayollar miyamni qamrab oldi. Juda ehtiyotkorlik bilan markazni uqalay boshladi. Ko'zlarim o'z-o'zidan yumila boshlab, ohhhh deb yuborganimni o'zim ham bilmayman. Ustimga chiqib yotib oldi. Asbobi markazga bir tegib, bir tegmay harakat qilardi. Keyin sekin ustidan ishqalay boshladi. Boshqacha his tuyg'ularni his qila boshladim. Ovozim chiqib ketmasin deb labimni tishlab oldim. Ayni shu vaqtda u ham kelib labimdan o'pa boshladi. Markazga asbobi tiralib turardi. Sekin sekin tiqa boshladi. Menga kelgan his tuyg'ular o'rnini azob, og'riq egallay boshladi. Sekin ichkarida ushlab turdida, yana qaytarib chiqardi. Shunday qilib 2-3 marta qilganidan keyin og'riq sal kamaydi. Mening ingramayotganimni ko'rib, belimni tagiga yostiqchani qo'ydida, birdan hammasini tiqib yubordi. Doood deb yubordim. Baqirganimdan darhol labini labimga bosdi. Ko'zlarimdan o't chaqnab, yosh keldi. Badanimda juda qattiq og'riq turdi. Yettinchi osmonga chiqqan holda u yerdan to'g'ri yerga quladim. Juda qiynaldim. Shunda qanaqadir oq latta bilan qonlarni artib qo'yib, labimdan o'pib,'seni sevaman'deya yuvinishga chiqib ketdi. Uwanda o'ylagan edim, agar kechalar shunaqa azobda o'tadigan bo'lsa, uzoqqa bormay jon taslim qilsam kerak. Shu bilan ikki kun tegmadi. Uchinchi kun esa maza qilganman. Shunaqa gaplar. Iyaa bu gaplardan asbob janobi oliylari turib ketibdiku,-deya asbobni o'ynay boshladi. Qaddi qomatini ancha to'g'irlab olgan asbob, uning yumshoq qo'llarida yana ham kattalasha boshladi.

-Ancha buni qiynab qo'yibmanku,- deb labimga labini bosdi.-Meni qoniqtiring, butun umr Sizni eslab yuray.

Boshqa gaplar menga kerak emas edi. Yana lablar bir-biriga tutashib ketdi. Uning ko'kraklarini eza boshladim. U esa meni ustimga chiqib oldida, kiygan xalatini yechib, ikki ko'kragini qo'liga olgan holda ko'kraklari bilan massaj qilishga harakat qila boshladi. Qaysidir tarafdan buni eplardi ham. Keyin asbobni markazga to'g'irlab, o'tira boshladi.

-aaaaahahhh...qqqaaaandaaaaaay.....aaahhhh.....mazzzzaaaaa.

Qo'llarim bilan belidan ushlab bosmoqchi edim, shunda:

-Ahhhhh teeeeginmaaang...ooohhhhhh...meen...o'zzziiiiimm aaaaayyyy,- deya teginishimni xohlamadi. Oxirigacha o'tirganidan keyin esa:

-ooooohhhhhhh. Naaaqaaaadaaaarrrr maaazzzzzzaaaa....aaaayyy.....iiimmmm

Sekin o'tirib tura boshladi. U o'tirishni boshlagan ko'yi, men tagidan harakat qila boshladim. Ikki tarafdan rohat his qilib, qattiqroq baqirib olmaslik uchun lablarini tishlab oldi. Sakragan sari uning ko'kraklari mening ehtiroslarimni yanada junbushga keltirardi.

-yana aaahhhh yana. Ooohhhh to'xtamang, aaayyyyy qiynang iiiiimmm menii. Faqat va faqat Siznikiman. Olhhhhhh yaaanaa. Qaaaattiqrooooq. Aaaaayyyy. Mana shunday.

Uning gaplari, o'zini tutishlaridan men ham maza qilardim. Har-har zamonda jinsiy lablarini ichidan qisib, qo'yardi bu esa menga olam-olam rohat baxsh etardi.

-hali bo'shanib, aaayyyy qo'ymang. Oooohhhhh men haaaaliiii iiiimmmmm too'ymaaadmm.

Uni ustimdan tushurdimda. Ikki qo'lini kravatdan ushlatib qo'ydimda to'nqaytirib, orqasida kirib chiqa boshladim. Ana endi haqiqatda rohatni his qilardim. Sonlarim uning soniga urila boshladi. Bu bilan uning ko'kraklari juda ajoyib harakat qilardi. O'zi esa rohatdan to'lg'onardi. Meniki kelay demasdi. Ancha vaqtgacha shu usulda birga bo'ldik. Bu vaqtga kelib, Go'zal ham rohat ummonida yanada chuqurroq suzardi. Men o'zimda charchoq alomatlarini seza boshladim. Asbobni chiqarib oldim. Mening harakatimni tushundi shekilli kravotga yotdi. Ustiga chiqib, qattiq tiqdim.

-Oooohhhhhh....aaanaaaa shuuuundaaayyyy....

Tezlasha boshladim. Uning ingrashlaridan meniki kela boshladi. Juda qattiq va tez harakat qila boshladim. Buni sezdi shekilli bellarimni oyog'i bilan qisib oldi.

-Oooooohhhhh,- deya qorniga to'kvordim.

Menga qarab jilmayib turardi.

-Charchab qolmadingizmi, yigit?

-Charchaganga o'xshayapmanmi?

-Menimcha yo'q. Lekin Siz bilan birga bo'lganimda hamma narsani esimdan chiqaraman.

-Men ham maza qildim. Bunaqasi hali bo'lmagandi.

-Bu gaplardan xursand bo'ldim.

Yuring yuvinaylik.

-Yaxshi suv qolganmidi?

-Xa yetadi.

-Aytgancha, soat nechchi bo'ldi?

-Hozir. 2:45 ekan

-2 soatdan keyin ertalab bo'larkanku)

-Ha bugun ikalamiz quchoqlashib yotamiz, er-xotinlardek)

-Bo'pti.

Ikalamiz yuvinib olganimizdan so'ng kravotga yotdik. Telni budilnikka qo'yib uxladik.

Ancha vaqtdan keyin asbob uyg'onib ketganidan so'ng uyg'ondim. Qarasam Go'zalni bitta qo'li asbobda. Uni o'ynab, uqalab turibdi. Ko'zlari esa menga tikilib turardi.

-Turdizmi, pahlavonim?!

-Soat nechchi bo'ldi?

-5.20. Sizdan oldin asbobiz uyg'ondiku. -5?? Namuncha saharlabdan uyg'otding,- deya yana uxlamoqchi bo'lganimda:

-Turing kiyimlarizzi kiying, hozir ko'chada odamlar ko'payadi. Keyin ketishiz qiyin bo'ladi.

Bu gaplar haqiqatga yaqin edi. Kechagidan qolgan suvga yuvinib oldim.

-Aytgancha, polyaga chiqasanmi?

-Polyaga chiqolmaydigan qildingizku.

-Unda meni normam nima bo'ladi?

-Feruzaga aytaman. Siz uchun teradi.

-Unda aytib qo'y unga. Men obedga yaqin polyaga boraman.

-Xop.

-Bo'pti yaxshi qol.

-Xop jonim siz ham yaxshi boring,-deya labimdan o'pib qo'ydim. Derazadan sakrab chiqib, xonaga kelsam, kursdoshlar yuvinishayotgan ekan.

-Sen yuvinma. Cho'milib ol.

-Kecha cho'milganman. Daje ikki marta)))

-Odam bo'lmaysan,-deya kursdoshlar kulishdi. Bolla bilan kulishib, choy ichdik. Qornim ancha och qolgan ekan. Keyin davomatga chiqdik. Polyaga chiqish asnosida men yo'nalishimni kvartiraga o'zgartirdim. Yo'ldan 4 dona tuxum olib, kelib xolaga pishirib berishini iltimos qildim. Tayyor bo'lganidan so'ng qaytadan choy ichdimda, o'rnimga kelib kechagidan qolgan uyquni davom etdirdim. Uyqudan uyg'onganimda soat millari 14:50 ni ko'rsatardi. Turib yuvindim. Qorin karnay-surnayni chalishni boshlab yuborgandi. Xolaga biror nima pishirib bering demoqchiydim, qarasam u kishi ham qayergadir chiqib ketgan ekan. Go'zal esimga tushdi. Tel qildim.

-Allo, assalomu alaykum!

-Voalekum assalom.

-Tinchlikmi, kayfiyatingiz yo'q?

-Qayerdan kayfiyat bo'lsin, hozirgina uyg'ondim. Qornim och.

-Shuncha charchatib qo'ydimmi? Men umuman uxlaganim yo'q.

-Sen uyqusizsanda. Menda uyqu birinchi planda turadi.

-Bilaman. Sizga anundanam ko'ra uyqu shirin.

Agar uyqu shirin bo'lganda, kecha uxlavorgan bo'lardim. Gapni ko'paytirma, biror nima pishirib tur hozir boraman.

-Buni iloji yo'q. Hamma uyda.

-Men nima qilay unda?,- jaxl aralash gapirdim.

-Hozir to'xtab turingchi?,-deb telni o'chirdi. Obbo obetam o'ldi. Koshki ovqat qilishni bilsam?! Daje Gazga suv qo'ysam, tagiga oladi. Rolltonni yoqtirmayman. Bir gap bo'lar deb tefalga suv qo'ydim. Magazinga chiqdim. Endigina kirgandim, telim chiringladi.

-Feruza bilan gaplashdim. Sizni normangizni qilib qaytayotgan ekan. Uyiga yaqinlashib qolibdi. Uyiga qarasinchi. Keyin Sizga tel qiladi. Nomeringizni berdim.

-Nima deding unga?

-Och qolganingizni aytdim.

-Bekor qilibsanda. Paxta terib charchagan bo'lsa kerak. Endi ovqat hammi?

-Iyyaaa, tinchlikmi, tarafini olayapsiz?

-Ko'ngil uchun aytayapmanda,-uning rashki bir tarafdan g'ashimga tegsa, ikkinchi tarafdan yoqardi.

-Undan foyda yo'q baribir.

-Nega?

-Eri bor.

-U turmushga chiqqanmi?

-Xa.

-Biz somsa yegan uy kelin bo'lib tushgan uyimi?

-Yo'q. U qizlik uyi. Eri paxtaga ketgan ekan. Bankda ishlaydi.

Qaynona-qaynotasidan alohida yashashadi. Uyda bir o'zi qolmasin deb ota uyiga olib kelib qo'ygan. Haftada bir-ikki marta kelib ketadi.

-Nega kelib ketadi?

-Shashka o'ynashga bo'lsa kerakda,-deya qiqirlab kuldi.

-Qachon to'yi bo'lgan?

-Tinchlikmi, jaaa qiziqib qoldiz?

-Erini sog'inib qolmasin deymanda.

-Aytdimku eri kelib turadi deb. Sizning ishingiz bo'lmasin.

-Xop, xop. Tel qilib ayt. Men hozir bir nima bo'lib qolaman.

-Xop, hozir.

Yaxshiyam eri bor ekan. Bo'lmasa bu ham dugonasiga qo'shilarmidi deb o'ylab qo'ydim. Chunki eri bor ayollarga qaraydigan yigit emasman. Magazindan quruq qaytmay deb cofe oldim. Kelsam tefaldagi suv qaynagan ekan. Bakalga solib cofe tayorlab ichishni boshladim.

-Yaxshiyam, cofeni suvga shunday solsa, tayyor bo'ladi. Bo'lmasa ancha qiynalarkanmanda.

Yonboshlab olgancha cofeni ichib, hayol surib o'tirdim. Hayol yaxshida. Birgina cofe haqida o'ylaysan, u bo'lsa seni salkam Amerikaga olib borib qo'yadi.

Paxta degani qachon tugarkin a? Menku unchalik qiyinchilik sezganimcha yo'q. Lekin ayrim kursdoshlar ancha qiynalishayapti. Men ular bilan asosiy vaqtimni o'tkazmasam ham lekin ularning gap-so'zlari, o'zini tutishidan buni tushunish qiyin emas edi. Elga kelgan to'y. Nima ham derdik. Hayollar og'ushida o'tirganimda darvoza ochildi. Xursand bo'ldim. Chunki xola kelgan. Kamida tuxum qovurib beradi. Xona eshigini ochib, bitta kursdosh kirib keldi.

-Xa, tinchlikmi?

-Tinchlik. Normamni qilib bo'lib kelayapman.

-Soat nechchi bo'ldi o'zi?

-Uch yarim bo'lgan bo'lsa kerak. Namuncha ko'zlaring ishib ketgan. Uxladingmi shuncha vaqt?

-Yo'q. Paxta terdim.

-Unda men uxlabmanda.

-Balkim). 80 kgni terib bo'ldingmi?

-Soat 12:20lada terib bo'lgandim.

-Unda shuncha vaqt nima qilding?

-Obet qildim. Keyin Shaxloga terishdim.

-Odam bo'lmaysan. Kursdoshlar qolib, qiz bolaga terishdingmi?

-O'zingchi? Nima men?

-Terimchi terayotgan ekan. Xop. A lekin o'zing kelib kursdoshlarga yordamlashsang bo'lardiku.

-Aqllilik qilmada. Paxta terolganimda, pulga sotib olmasdan terardim. A mayli, qanday bo'layapti Shaxlo bilan.

-Hozircha yaxshi. Endi davomini ko'ramizda.

-Biror nima qildingmi?

-Hali endi o'radimku? Birdaniga zulukday yopishmiymanku.

-Boshqalar yopishgandan ko'ra sen yopishganing yaxshida.

-Ko'ramiz. Hurkib uchib ketmasin yana. Uni qo'yvur, o'zim eplayman. Sen ovqatlandingmi?

-Yo'q. Xolani kutayapman.

-Xola qizinikiga ketdi. Ertalab aytdiku. Kechga kelarkan.

-Obbo. Unda ochqolarkanmanda.

-Kecha uyida yotib qolgan qizingga ayt.

-Aytgancha shu tel qilish kerak edi. Hech tel qilmayapti.

-Unda uyiga bor.

-Uyida kimlardir bor ekanda.

-Unda senga Sabr,-deya xonaga kirib ketdi. Telni qo'limga olgan edim, sms keldi. Qarasam vam zvonili. Begona nomer 5 marta qilgan ekan. Oldindan privichka. Men kerakmanmi? Unda tel qiladi. Hech kimga qaytib chiqmas edim. Tanish nomerlardan tashqari albatta) Darvoza taqilladi.

-Baxrom, darvozani qulflaganmiding.

-Yo'q. Birorta qo'shni xolani so'rayotgandurda.

-Unda chiqib qara.

-Sen qara. Men endigina kiyimlarimni yechdim.

-Ayollar sendan tez kiyinadi eyy,- deb g'udrangancha darvozaga oshiqdim. Darvoza yana taqillardi.

-Hozir. Darvozani ochdim. Qo'lida tovoqda nimadur ko'tarib, Feruza turardi. Endi e'tibor berdim. Haqiqatda qoshlari terilgan edi. Chiroyli bo'lmasa ham istarali qiz edi.

-Salom, Feruza)

-Assalomu alaykum, Yigit yaxshimisiz?

-Voalekum assalom. Gar saloming bo'lmasa, bir yamlab yutar edim degan ekan alvasti) Raxmat. O'ziz qandaysiz? Paxta terib charchamadingizmi?

-Yo'q. Nega uncha uxlab qoldingiz? Tinchlikmi?,-ma'noli qarash bilan.

-Xa tinchlik. Paxtaga kelganimdan beri uyquga to'ymayotgandim. Shuning uchun uxlab oldim.

-Go'zal ham, Siz ham bir kunda, yana bir vaqtda uxlayapsizlar. Oxiri baxayr bo'lsinda ishqilib.

-U menga uxlamadim deb aytdiku,- deb yuboribman.

U esa qiqirlab kulgancha:

-Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur,-deya kulishda davom etdi.

Nima deyishni bilmay, qo'lidagi tovog'i esimga tushdi.

-Qo'lizdagi ovqat juda shirin bo'lsa kerak a?

-Ana bo'lmasam, Sizlarning mashmashalaringizni deb sal qolsa ovqat esimdan chiqarkan! Oling issig'ida yeb oling. Ayam manti qilgan ekanlar.

-Maaaantii? Nima u?

-Hazillashayapsizmi?

-Yo'q. Rostdan, qanaqa ovqat u?

-Yeyadiganidan,- deya qo'limga tutqazdi. Tovoq issiq edi. Qo'lim kuya boshladi. Qiziq u shuncha vaqt qanday ushlab turgan ekan. Bir amallab, ro'molcha bilan ushlab oldim.

-Shunaqa turaverasizmi? Kiring!

-Yo'q. Kirmayman. Anzirat xolam ko'rsa, noto'g'ri tushunadilar.

-U kishi ketgan ekanlar. Kechga keladilar ekan. Kiravering. Choy suzib turarmidiz?

-Faqat choy uchun kerakmanmi?,-deb ma'noli qaradi.

-Yo'q. Paxta terish uchun ham,-deya kulvordim. Bu gapdan u ham maza qilib kuldi.

-Mehnatda boshqa, oromda boshqa ekanda.

Bu gapdan nima deyishimni bilmay qoldim. Katta odamdan gap eshitayotgan boladek, mulzam bo'lib turaverdim.

-Nega unaqa deysiz?

-Yo'q. O'zim aytamanda. Mayli, men boray. Keyinroq tel qilsangiz, kelib tovoqni olib ketaman.

-Nomeringizni bilmaymanku.

-Vam zvonili bordiku. Oxiri 98. Usha meni nomerim.

-Xop. Katta raxmat.

-Osh bo'lsin.

Yaxshiyam ro'molcha bilan ushlagan ekanman. Ro'molchadan ham issiqni his qilayapman. Uyga kirib, tovoqqa o'ralgan dasturxonni ochdim. Oh-oh-oh-oooh. Hidlaringdaaan. Xonani mantining ifori tutib ketdi.

-Baxrom, Baxrooom.

-Nima deysan?

-Kel ovqatlanamiz.

-Men ovqatlanganman. O'zing yeyaver. Yoqimli ishtaha.

-Kel degandan keyin kel.

-Endi ko'zim ilingan ekanda. Hozir qo'limni yuvib kelay.

-Unda kelishingda oshxonadan tarelkayam olib kel.

Ozroq vaqtdan keyin qo'lida tarelka bilan kirib keldi.

-Iii, mantimi?

-Xa manti.

-Qayerda keldi?

-Uzumini ye, bog'ini so'raman.

-Yaxshi,-deya ikki kaftini bir-biriga ishqalagancha.-Aytgancha, tarelka nimaga?

-Berchi,-deb tarelkani oldimda, tovoqdan 6 dona manti olib, alohida qilib o'rab qo'ydim.

-Qolganlarga ham.

-Ikalamiz maza qilib, saryog'surtilgan mantilarni paqqos tushirdik. Undan so'ng achchiq-achchiq ko'k choyni ichgancha, gaplashib o'tirdik. Qorin to'ygandan so'ng sekin-sekin uyquni ta'siri o'z kuchini ko'rsata boshladi. Dasturxonga fotiha o'qib, kirib yana uxladim. Negadir ko'p uxlay olmadim. Tashqariga chiqib, yuvingancha botayotgan quyoshni tomosha qila boshladim. Quyoshning har kungi vazifasi. Ertalab dunyoga o'z nurlarini sochib, sekin yana o'z uyiga ravona bo'ladi. Go'yoki, oy bilan quvlashmachoq o'ynagandik. Shunday hayollarda og'ushida hayolimga birinchi Go'zal keldi, undan so'ng esa Feruza keldi. Keyin tovoq esimga tushdi. Xonaning eshigini ochdim.

-Baxrom, xoov Baxrom?

-Xa Javlon.

-Obeddagi tovoq qayerda ?

-Oshxonada.

Oshxonaga kelib qarasam, yuvib, tozalab qo'ygan ekan. Feruzaga tel qildim.

-Yigit, ovqatni endi yeb bo'ldingizmi?

-Yo'q. Ancha oldin yeb bo'lgandim. Shunchaki suvga vaqt ketdi.

-Nega?

-Ko'p ish qildimda.

-Qanaqa ish?

-Tergovchimasmisiz?

-Shunaqa deb o'ylaysizmi?

-Savolga savol bilan javob berishni xush ko'rasizmi?

-Shunga o'xshayaptimi?

-Yana savol. Savolga savol bilan javob berish to'g'rimasku to'g'rimi?

-To'g'ri.

-To'g'rimi?

-To'g'ri emas. Eee nima dedingiz boshim achib ketdi.

-Axaxa. Aytgancha ovqat judayam shirin ekan. Tayorlaganni, olib kelganni, yeganni qo'li dard ko'rmasin.

-Mengayam taalluqli joyi bor ekan. Osh bo'lsin.

-Tovoqni nima qilay? Eldan beri qo'limga ko'tarib olganman.

-Kechasi olib keling desam baribir olib kelmaysiz. Chunki Go'zalni tovog'ini berishiz kerak. Mayli hozir olib kela qoling.

-Go'zalni tovog'ini kecha olib borib berdim.

-U hech kimga ovqat bermasdiku? Qalay sizga beribdi?

-Och qolganimni bildida.

-Och qolgandan odam o'lmasdi. Paxta tugagandan keyin shaxarga borardiku.

-Paxta tugagunga qadar och yuraymi?

-Paxtaga Go'zalni ovqatini yeyish uchun kelmagandursiz.

-Boshqa ovqat yo'q ekanda.

-Boshqa oshxonalar ham bor,-deb kuldi. Nimaga sha'ma qilayotganini bilsam ham, o'zimni bilmaganlikka oldim.

-Bir joydan ovqatlanishni afzal bilaman.

-Har har zamon faqat osh yemasdan, lavash ham yeb turish kerak. Bu gaplardan asbob ancha o'zini tiklab olgandi.

-Lavash yeydigam xo'randangiz yo'qmi?

-Lavashxo'r bor. Lekin u ham lavashdan zerikkan shekilli boshqa ovqatlardan yeyayotgan bo'lgan.

-Boshqa oshxonalarda ham tanishingiz bormi? Bunchalik ishonch bilan gapirayapsiz.

-Xa ofitsiantlari tanish.

-Lavashxo'rlarmi?,- deya o'zimni kulgudan to'xtata olmadim. Meni eng qiziqtiradigan narsa men bilan hozir qanday qilib ko'rishishi edi.

-Yo'q. Lavashim qimmat. Hamma ham yeya olmaydi.

-Meni pulim yetarmikin?

-Urinib ko'ring. Balki yetar.

-Yetmasa qarz berib turasizda.

-Juda yomonsizku. Endi tushunayapman. Hech kimga tutqich bermaydigan Go'zal Sizga ovqat qilib berganini. Ovqat shirinmikan?

-Bilmadim. Nashasi bormi deyman? O'ziga tortayapti.

Uning uyiga ancha yaqinlashib qolgandim.

-Lavashxonaga yaqinlashib qoldim.

-Hozir ukam chiqadi.

-Sizchi?

-Meni ko'rmaganiz ma'qul.

-Nega?

-Lavash yegiz kelib qoladida.

-Yo'g'e?

Asbob shimning ichidan tiqilib, azob berishni boshlagandi.

-Ukam chiqdi.

Darvozadan yoshgina bola chiqib, uyoq buyoqqa qarab, meni ko'rdi shekilli, men tarafga qarab kela boshladi.

-Ko'rdim. Mana berayapman. Katta Raxmat Feruzaxon.

-Xon? Yoqdi. Osh bo'lsin. Sizga raxmat.

-Och qolgan vaziyatimda qutqardingiz.

-Och qolsangiz ayting. O'zim olib borib beraman.

-Lavashnimi?

-Lavashga puliz yetmas ekanku.

-Yana o'ylashib ko'ramiz. Yana bir bor raxmat.

-Xop. Osh bo'lsin.

Xona sari kelarkanman, uning gaplaridan hayratda edim. Nega unday dedi? Eri kelmay qo'yganmikin? Chidasa keladiku. Nimalar bo'layapti hozirgi qizlarga? Hayronman. Go'zal bilan ikkimiz haqimizda qayerdan bildi ekan? Go'zal aytmagan bo'lsa kerak. Lekin bu ayollarni og'zida gap turmaydida. Maqtanish uchun ham aytgan. Feruza eri kelib ketayotganini aytgan bo'lsa, bu ham shartta sendan men kammi degandek men haqimda aytganmikin. Eee qayerdanam paxtaga keldim. Shaxarda tinchgina Malika bilan Umidani quchog'ini to'ldirib yurmaymanmi? Eee bir gap bo'larda degan hayollarda uyga keldim. Hamma kelgan ekan. Yuvinishayapti. Birga ovqatlandik.

Endigina karta o'yiniga o'tirayotgandik telimga Go'zaldan sms keldi.

-Qalesiz, yigit?

-Hozir tel qilaman.

Tashqariga chiqdim. Havo qandaydir etni junjiktiradigan darajada salqin edi. Lekin yoqimli.

-Allo?

-Yiigit, assalomu alaykum.

-Voalekum assalom) yaxshimisan?

-Raxmat yaxshi o'ziz qalesiz?

-Bo'ladi.

-O'zizga kelib qoldizmi?

-Men har doim o'zimdamanku.

-Boya Feruza bilan gaplashgan edim.

-Nima dedi?

-Ko'zlariz uyqudan ochilmay qolibdiku.

-Senga unga biror nima dedingmi?

-Nima haqida?

-Ikalamiz haqimizdada. Ob-Havo haqida bo'lmaydiku.

-Yo'q aytganim yo'q. Nega aytarkanman?!

-Hamma narsani bilgandek gapirdida menga.

-Axmoq odam ham biladida.

-Qayerdan?

-O'ziz o'ylab ko'ring, ertalab tel qilayapman, sizning nomingizdan paxta ter dedim, senchi dedi, meni uyqum kelayapti. Kechasi uxlamadim dedim. Keyinroq obeddan keyin nomerizni berib ovqag olib bor dedim. Sizni ko'rayapti, siz ham uxlamagansiz. Albatta o'ylaydida.

-Bilmasam. Menga biladiganday gapirdida.

-Erli ayol bo'lganidan keyin hamma narsani sezadida. Tem bolee eri 10 kundan beri kelmayotgan ekan.

-Nega?

-Bilmasam.

Shuning uchun menga ilmoqli gaplardan gapirayotgan ekanda. Tushunarli.

-Yigit, bugun kelasizmi?

-Boraymi?

-Bilmasam.

-Demak borishimni xohlamayapsan. Mayli bormayman.

-Unaqa emas. Shunchaki bugun uyimizga xolamni qizlari kelishgan. Meni xonamdayam yotishlari mumkinda.

-Aa tushunarli. Bo'pti. Unda buguncha sen bilan markazing damlaringni olinglarchi? Ertaga yaxshilab gaplashib olamiz.

-Sizlar ham yaxshilab kuch to'planglar.

-Bizda kuch har doim yetarli.

-Ko'rdik. Kuchingiz ko'pligini.

-Yaxshi unda.

-Kimdur kelayapti. Mayli yaxshi dam oling. Sevaman sizni.

-Bo'pti yaxshi dam ol.

Yaxshi bo'ldi. Ancha mumcha dam oladigan bo'ldim. Xonaga kirsam hamma karta o'yini bilan band. 4 kishi komanda bo'lib o'ynayotgan ekan. Xalaqit bergim kelmadi. O'rnimga yotdimda Feruzaga sms yoza boshladim.

-Ovqat uchun yana bir bor raxmat. Ozgina vaqtdan keyin javob keldi.

-Gap boshlashning boshqa yo'li yo'qmidi)

-Bor ediyu, lekin bu gap ancha ishonchlida.

-Siz bilasiz, qachon, qayerda, nima deyishni.

-Bilmasak o'rganamizda. Nima qilayapsiz?

-Oshxonadaman. Idishlani yuvib bo'ldim. Endi ertalabga somsa qilmoqchiman.

-O'zo'rku. Ertaga polyada somsa yerkanmizda.

-Polyaga chiqolarmikinsiz?

-Bu nima deganingiz, albatta chiqaman.

-Go'zal chiqolmaydigan qilib qo'ysachi?

-Borganim yo'qku.

-Iiii nega?

-Lavashga pul yig'ayapman. )))

-Lavashga pul yiqquningizcha, paxta tugab qoladiku.

-Yetmasa qarz berarsiz?

-Men nega qarz beraman. Sizni qorniz ochmi, siz harakat qilingda?

-Meniku qornim to'q. Lavash achib qolib ketmasin deymanda.

-Xavotir olmang. Hecham achimaydi. Qolib ham ketmaydi.

-Baribir xovotirda. Sms yozishga qo'lim og'rib ketdi. Tel qilsam bo'ladimi?

-Yo'q. Lavashxo'rim tel qilib qolishi mumkin?

-Kim ekan u baxtli inson?

-Kim bo'lardi, erimda.

-Turmushga chiqqanmisiz?

-Albatta.

-Kuyov bola qayerda unda?

-Paxtada. Sizga o'xshab.

-Jaa menga o'xshab bo'lmasa kerakkuya.

-Aytib bo'lmaydida.

-Kelib turibdimi?

-Bir marta keldi. Negadir endi kelmayapti.

-U yerni ovqatlari yoqib qolgandurda)))

-Balki shunaqadir. Har kuni lavash yeyaverish ham jonga tegadiku baribir.

-Lavashchiga har kuni bitta xo'randa kelishi yoqadimi? Xo'randalar sonini ko'paytirish kerakmidi?

-Aytdimku lavash qimmat deb. Hammaning ham puli yetmaydi.

-Buni hali ko'ramiz. Ja bo'lmasa qarz berarsiz.)))

-Hazillashayapman. Yana jiddiy qabul qilmang.

-Qaysi gapiz hazil bo'layapti, qimmatligimi?

-Yo'q. Umuman hamma gapim.

-Turmushga chiqqanligingiz hammi?

-Yo unisi rost.

-Qo'sha qaring, baxtli bo'ling, o'g'il qizingiz ko'p bo'lsin.

-Namuncha bobolardek duo qilasiz. Lekin raxmat.

-O'zim ham salkam boboda)

-Axaxa. Mayli yaxshi dam oling bobo)

-Siz ham. Ertagacha

-Ertagacha. Smslashib bo'lgandan so'ng, qulog'imga naushnikni tiqib, qo'shiq eshita boshladim. Bugungi gaplarni eshitib, ancha vaqtdan beri turib olgan asbob ham baribir befoydaligini bildimi deyman, yotvoldi. Men esa Feruzaning ilmoqli gaplari qachon tugab, qachon maqsadga ko'chishim qiziqtirardi. Hozir borib, ber, xohlayapman desam, berishi mumkin. Lekin o'zimning ko'nglimda ham erli ayolga yaqinlashgim kelmayapti. Mayli, shunchaki gaplashib turaychi? Bir gap bo'larda. Go'zal ham yetadi hozircha. Lekin baribir hammasining o'zini o'rni bor ekan. Masalan, Umida judayam chiroyli. To'g'ri hali qiz bola. Lekin haqiqatda chiroyli qiz. Malika ham chiroyli. Lekin Umidachalik emas. Malika boy xonadondan. Ancha erta o'zini anglagan. Unashtirilgan vaqtda bo'lajak eri ochib qo'ygan. Keyin esa podstava qilib, bortini berib ketgan. Hozir esa buni yaxshi ko'rgan yigiti bor. Lekin Malika shundan beri erkak zotiga ishonmayman deydiyu, baribir menga moyillik bildirib qo'yadi. Uning figurasi juda zo'r. Ko'kraklari Go'zalnikidan ancha katta. Orqalari ham shunga yarasha. Uning yana bir yaxshi jihati, uning ichiga bemalol to'ksa bo'ladi. Spirali bor. Go'zalnikiga esa to'kib bo'lmaydi. Menimcha Feruzanikigayam to'ksa bo'lsa kerak.

Har xolda eri borku. Baribir birga bo'lishdagi asosiy kayf beradigani oxirida ichiga to'kishda). Buni amalda sinaganlar juda yaxshi bilishadi.

Feruza bilan Go'zalni solishtirganda, negadir Go'zalni tanlardim. Bilmayman nega? Lekin Go'zal baribir boshqacha. Feruza unchalik chiroyli bo'lmasa ham istarali edi. Lekin uning ham ko'kraklari men taxmin qilishimcha, Go'zalnikidan kattaroq edi. Shu hayolda ertaga Go'zalni ancha qiynashni dilimga tugib qo'ydim. Bu orada kursdoshlar ham karta o'yinini tugatib, yotishga chog'lanishdi. Kuni bilan uxlaganligim sabab, uyqu kelavermasdi. Ozgina qo'shiq eshitib yotdim. Keyin esa planshetni oldimda, oldiniga klip, keyin esa kino ko'rib, taxminan kechasi 3 larda uxlashga yotdim.

-Yana buni uyg'otish kerakmi? Tur eee

-Javlon uyg'ooon.

-Namuncha uyg'onishing qiyin. Kechasi bilan nima qilding?

-Shu yerda ediku.

-Javloon.

Ularning gapi o'z ta'sirini ko'rsatmay qolmadi. Baribir shirin uyqudan voz kechishga to'g'ri keldi. Turib, yuvindim. Keyin birgalikda choy ichdik. Davomatdan o'tgandan so'ng, polyaga qarab yura boshladik. Telim jiringladi. Qarasam Go'zal ekan.

-Allo.

-Yigit to'xtang. Yetolmayapmiz.

Orqamga qarasam, ikki pari quchoqlashib kelishardi. Sekinlashdim.

-Assalomu alaykum.

-Assalomu alaykum.

-Voalekum assalomlar) qalesila?

-Yaxshi Sizchi?

-Yana kechagidek ko'zlariz ishib ketibdiku. Qani Go'zal, seni ko'zlaring qanaqa ekan?-deya kulvordi.

-O'lee, nima deyapsan?

-Ikalangam uxlab qolganmisizlar dedimda. Birgalashib, kulishib polyaga bordik. Keyin birgalashib polyada paxta tera boshladik. Men bo'lsa yolg'ondan yordamlashgan kishi bo'lib, gap-gap qilib obedgacha normani qilib qo'ydik. Yana 12 kg ortiqchasi bilan. Kglar yozilgan daftarni tomosha qilib, eng kam terayotgan kursdoshga o'tkazib yubordim.

-Ana bo'ldi,-deya ikalasining oldiga yaqinlashdim. Yaqinlashganim sari ikalasi ham menga qarab kula boshlashdi. Men hayron.

-Bobo, nimalar qilib yuribsiz,-ilmoqli gap tashladi Go'zal.

-Qanaqa, bobo?-hayratimni yashira olmay.

Keyin birdan hayolimga Feruza bilan suhbat yarq etib keldiyu, hammasini tushunganday bo'ldim.

-Men kelgunimga qadar hamma narsani sirlashib oldinglarmi deymanda.

-Shunaqa bo'lsa kerak,-deya ikalasi yana kulvordi. Shunda Feruzaning teli jiringladiyu, telini ko'targancha chekkaroqqa o'tdi.

-Tinchlikmi?

-Xa tinch.

-Men kelgunimcha, nimalarni gaplashdinglar?

-Kechagi sizni duoingiznida.

-Nimalar dedi?

-Oshga raxmat deb duo qilganingizni aytdi.

Yaxshi hammasini aytib qo'ymabdi. Aytgandayam farqi yo'q edikuya. Baribir andisha borda.

Feruza keldi, og'zi qulog'ida.

-Tinchlikmi, ja xursandsan?-So'radi Go'zal.

-Xursand bo'lmay bo'ladimi, erim kelayotgan ekan.

Hayolimga birdaniga lavashxo'r keldi.

-Bu atrofda hech qayerda lavash qilishmaydimi?

Feruza menga yarq etib qaragancha, ozroq qizardi.

-Tumanda lavash nima qiladi. Xot dog qilishsa kerak. Nima edi?

-Kechadan beri negadir lavash yegim kelayaptida.

-Feruz, eringga ayt lavash olib kelsin.

Bu gapdan keyin o'zimni tutib turolmadim. Baqirib kulvordim. Feruza ham qo'shildi. Go'zal esa xo'mraygancha, ikalamizga qarab turardi.

-Nega xo'mrayasan? Paxta terib bersa, ovqat qilib bersa, endi bir kami, eriga lavash ham olib kel desinmi,-deya vaziyatdan chiqib ketganligimdan xursand bo'lgancha yana kuldim.

-Nima qilibdi? Xotiniga deb olib kelaveradi.

-Keyin xotini lavashini berarmikin?-deya ma'noli qaradim. Feruza esa hayron, nima deyishini bilmaydi. Go'zal uchun oddiy lavash, men uchun boshqa narsa edi.

-Baribir olib kelmasalar kerak,-deya vaziyatdan silliqqina chiqdi. Uning birgina shu gapi mening unga bo'lgan hurmatimni yanada oshirdi. Chunki beraman deganida u ham tayyor bo'lib qolardi. Demak hali kurash davom etadi. Bir tomondan yaxshi bo'ldi.

Shu orada ovqat ham keldi. Makaron ekan. Bir amallab yeb oldik. Keyin esa uchovlon qishloqqa qarab ravona bo'ldik. Feruza eri kelayotganligi uchun tayorlanaman deb uyiga kirib ketdi. Go'zal ikalamiz yo'limizda davom etdik.

-Go'zal meni bir savol qiziqtirayaptida?

-Qanaqa savol?

-Men seni kechadan beri sog'inganman. Qiynalib ketdim. Qayerda va qachon?

-Nima qayerda va qachon?-axmoq qilganday gapirishni boshladi.

-Feruza bilan qayerda va qachon deyapman.

-Jinni). Rashkimni keltirmang.

-Unda to'g'ri gapirda.

-Kechga tel qilaman unda. Kechgacha sabr qilib turing.

-Hozir uyingda kim bor?

-Bilmayman. Hozir qaraychi?

Uyiga kirib ketdi. Ozroq vaqtdan keyin darvozadan chaqirdi.

-Keling,- xushchaqchaq ovozda. Xursand bo'lib ketdim, demak uyida hech kim yo'q.

Darvozaxonaga kirganimdan so'ng darvozani yopdida, quchoqlab oldi.

-Ketdik, uyga.

-Yo'q. Ayam uydalar. Ichkari uyda ekanlar.

Ozroq quchoqlab turdimda, labidan o'pa boshladim. U ham javob qaytara boshladi. Sekin kiyimlari ustida ko'kraklarini eza boshladim. Immmm menam juda sizni sog'ingandimda. Lablar bir-biriga tutashib ketdi. Shu vaqt telimga sms keldi. Go'zal birdan to'xtab:

-Kimdan sms keldi?

-Bilmasam,- deya davom etmoqchiydim.

-Yo'q oldin ko'rsating.

-Xop,- dedimu ozroq o'ylanib qoldim.

Feruzadan kelgan bo'lsachi?

Shu vaqt ichkaridan kimdir Go'zal deya chaqirdi.

-Voy, ayam. Bo'pti tezroq keting. Keyinroq tel qilaman,- deb xayrlashdi. Ancha yengil tortdim. Chiqib smsga qarasam, haqiqatda Feruzadan ekan.

-'Erimga lavash aytdim. Olib keladi.'

Bir lahza qotib qoldim. Bu nima degani? Bu bilan nima demoqchi? Men nima deb javob yozsam, six ham kuymaydi, kabob ham. Nima bo'lsa bo'ldi, tavakkal.

-'Berasizmi?'. Mana senga, nima bo'lsa bo'ldi.

-'Puliz yetadimi?'

-'Qarz bermoqchi edingizku!'

Negadir ancha vaqt o'tsa ham javob kelmasdi.

-'Pulizni sanab ko'rayapsizmi?'

Yana jim. Xafa qilib qo'ydim. Shekilli. Obbo. Tel qildim. Qizil knopkani ustiga sakradi. Endi aniq. Tocni xafa qildim. Eee yaxshi ish bo'lmadida.

Uyga yetib keldim. Yuvingancha o'rnimga yotib, telga termuldim. Hech qanaqa o'zgarish yo'q. Telni bez zvukaga qo'ydimda, zaryadkaga ulab, uxladim.

Uyg'onganimda hamma kelgan ekan.

-Sen paxtaga faqat uxlash uchun keldingmi?

-Indama, qachon puli tugasa, keyin uxlamaydigan bo'ladi.

Shu gapdan keyin nechchi kundan beri terimchilarga pul bermaganim esimga tushdi.

-Puli tugagan taqdirda ham bu paxta termaydi. Qizlari borku.

-Eplagan......-dedimu turib, yuvindim. Yuvinganimcha ovqatlar tayyor ekan. Ovqatlanib, choy ustida bugungi bo'lgan qiziq voqealarni eslab ancha vaqt kulishdik. Go'zal ham, Feruza ham umuman esimdan chiqib ketdi. Kursdoshlar bilan chaqchaqlashdik. Telni qo'limga olganimda, soat taxminan 22:05ni ko'rsatardi. Go'zaldan 8 ta qabul qilinmagan qo'ng'iroq va bir qancha smslar kelgan ekan.

-Qanisiz??

-Yigit, telni ko'taring?

-Feruzani oldiga ketib qoldingizmi?

-Eeeeeyy.

-Nimaa baloo?

-Bo'pti. Men uxladim. Endi o'zingizdan ko'ring!

-Nega unaqasiz?

Shunga o'xshash bir qancha gaplar kelgan ekan. Chiqib tel qildim.

-Men sizni yomon ko'raman,-yig'lamsirab gapirardi.

-Iii nega?

-Nega telefoningizni ko'tarmayapsiz unda?

-Seni sinab ko'rdim?

-Yana qanaqa sinov?

-Rostdan yoki yolg'ondan sog'inganingnida?

-Xo'sh,-qiziqsina boshladi.

-Borsam aytaman.

-Kelmasangizchi?

-Bormasam daryoda cho'kib ketasanku.

-Cho'kib ketsam, qutqarib oladigan uzzuuuun'tayog'ingiz'borku.

-Uzun tayoqni birinchi turg'azish kerak.

-Avval kelsin, turmasa odam emasman.

-Ko'ramiz. Bo'pti hozir boraman.

-Xop. Intizorlik bilan kutaman.

Telni o'chirib, xonaga kirdim. Kursdoshla ayrimlari uxlagan, ayrimlari qo'shiq eshitishardi.

-Men ketayapman. Ertalab kelsam kerak.

-Hech tinch o'tirmas ekansanda. Yana qayerga?

-Manti yedingku. Shuni pulini berib kelay.

-Odam bo'lmas ekansanda. Bo'pti yaxshi bor.

-Ok. Darvozani qulflab ol unda.

Kuzning havosi biroz salqinroq edi. Osmonda bulut. Yomg'irdan esa darak ham yo'q. Mahalliy aholini aytishi bo'yicha bu yerlar yerning kindigi emush. Yomg'ir kamdan-kam hollarda u ham bo'lsa, ozgina yog'arkan holos. Yomg'ir yog'sa, bizlarga yaxshi. Paxtaga chiqmaymiz. Lekin fermerlarga juda yomon, paxtaning saviyasi pasayib ketadi.

Go'zalning uyiga yaqinlashib qolganimda soat taxminan 22:45 larni ko'rsatar edi. Bu vaqtda mahalliy aholi deyarli uxlagan bo'ladi. Tel qildim. O'chirib qo'ydi. Ana bo'lmasam. Bu deyman bugun ko'chada qolamanmi? Sms keldi.

-Derazani ochib qo'yganman. Kiravering. Men hozir kiraman.

Hayriyat deya derazadan oshib kirib ichkariga kirdim. Chiroqni o'chirib, tungi chiroqni yoqib qo'ydim. Derazani yopishni ham unutmadim. Kravatga yotvoldim. Negadir undan darak bo'lmasdi. Kimdur eshikka yaqinlasha boshladi. Go'zal bo'lsa kerak. Go'zal bo'lmasachi degan hayoldan yuragim shuuv etdiyu, birdaniga kravatning tagiga tushib oldim.

-Opa, qanisiz? Qayerda ekan shu vaqti?

Yaxshiyam kravatni tagiga kirib olganim, kirmaganimda meni ko'rib qolarkan. Bu ham yetmagandek, kelib kravatni ustiga o'tirib oldi. Yaxshiyam ozg'ingina ekan. Bo'lmasa aniq menga tegardi. Ozroq vaqtdan keyin Go'zal kirib keldi. Ovozidan qanaqadir qo'rquv bor edi.

-Gulruuuux, nima qilayapsan bu yerda?

-Sizni yoningizga keludim, sirlashgani.

-Ertayam bor ediku. Bugun juda charchaganman.

-Ertaga qolsa, siqilib ketaman. O'tiring gaplashib olaylik.

-Bo'pti gapirchi?-deya kravatga Go'zal ham o'tirdi. Obboo. Kimningdur orqasi menga tegdi. Ishqilib Go'zalniki bo'lsinda.

-Kravatizni tagida nimadur bormi?

-Nega so'rayapsan?

-Nimadurga orqam tegdida,-deb o'rnidan turdi.

-Chemodanni uwa yerga qo'ygandim. Ke o'tir,-deb o'zi o'rtaga o'tirib oldi. Bilmadim qancha vaqtlar ikalasi bir nimalarni gaplashishdi. Borgan sari meni jaxlim chiqardi. Chiqarvorsa bo'lardiku, bilayapti men yotibman.

-Aytgancha, anu suv bilan tog'ora nima qilayapti bu yerda?

-Oy ko'rayapman. Shunga olib kelib qo'yganman,-deya vaziyatdan silliqqina chiqdi.

Ancha vaqtdan keyin singlisi chiqdi. Kuzatib chiqdi. Negadir kelishi qiyinlasha boshladi. Ozroq vaqtdan keyin kirib kelib,

-Yiiiigit?

Kravatni tagidan chiqvoldim.

-Nima balo? Bilding shu yerda ekanligimni. Chiqarvorsang bo'lardiku.

-Chiqarvorganimda keyinroq yana qaytib kelib, hamma ishni belidan tepishi mumkin edida. Endi kelmaydi.

-Kayfiyatni ham rasvo qildingda lekin,-deb kravatga o'tirdim.

-Unday bo'lsa, kayfiyatga qo'shib, anunizniyam ko'taramizda,-degancha ustidagi xalatini yechib tashladi.

-Vaaauv. Zo'rku.

U mening oldimda faqatgina bitta tursikda turardi. O'zidan qandaydir yoqimli ifor taralardi. Yonimga kelib oldin meni kiyimlarimni yecha boshladi. Yordamlashmoqchi bo'lganimda,

-Yo'q tegmang. Men o'zim.

Yana kiyimlarimni yechishda davom etardi. Tursikni yechayotganda:

-Ana aytdimku hammasini birdan ko'taramiz,-deb ancha o'zini o'nglab olgan asbobga ishora qildi.

-O'zi sizdan ko'ra shuni yaxshi ko'ramanda!

-Bo'lmasa, bor pichoqni olib kel, kesib olasan. Keyin kuni bilan tiqib yurasan.

-Ha yo'q. Bu o'zining egasi bilan birga yoqadi. Bo'lmasa yoqmaydi,-deb o'pmoqchi bo'ldi. Boshidan ushlab qolgancha, kerak emas degandek boshimni qimirlatdim. U esa sekin sekin kindigimdan ko'tarilib, o'pa boshladi. Labimga yetib kelganida, ikalamiz ham o'zgacha rohat bilan o'pisha boshladik. Xuddi birinchi marta o'pishayotgandek, lablarimiz tutashib ketdi. Birdan tagimga oldim. Sekin pasayib, ko'kraklarini so'ra boshladim. Uning immm deb sochlarimdan tortishlari yanada menga kuch bag'ishlardi.

Ko'kraklarining uchlarini tishlab torta boshladim. Eza-eza yana labiga talpindim. Shu orada Tursigini yechib tashladim. Ikalamiz ham yalong'och bo'lib, bir-birimizni erkalay boshladik. Chiday olmadi shekilli qo'li bilan asbobni uwlab markazga to'g'irlamoqchi bo'ldi. Men esa olib qochardim.

-Noz qilmang.... Immmmmm.... Tiqa qoliiiiing

-Nega?

-Bo'lmay ketayaaapmaaann ohhhhhhh

Kallasini bir tiqdimu, yana qaytarib chiqarib oldim. Shuning o'zidan rohat oldi menimcha.

-Tiqaqoling endiii

Ancha namlangan markazga bir zarb bilan tiqvordim.

-Oooooohhhhhhhhh,-deya belini ko'tarib boshini ko'tardi. Sekin tezlasha boshladim. Uning harakatlari meni o'ziga rom etardi.

-Yaaaanaaaa....qaaatttiqqqqqroooooooq....oooohhhhhhhhh...iiiimmmmmm

Ehtiroslar ummonida suza boshladi.

Uning hatti-harakatlari, ovozlari menga o'z ta'sirini ko'rsata boshladi. Meniki kela boshladi.

-Kelayapti.,-dedimu chiqarib qorniga to'kdim. Bir kun bo'lmaganim o'z ta'sirini ko'rsatdi. Sperma ancha ko'payib qolibdi.

-Sevaman sizni...

-Menam,-dedimu ustidan turib, labidan o'pdim. U ham javob qaytardi. Oldindan olib kelgan suviga yuvina boshladik. Yuvinib bo'lgach, kiyimlarimni kiya boshladim.

-Xa, tinchlikmi?

-Tinch. Ketayapman.

-Qayerga?

-Bitta sen emassanku!

-Xo'sh, xo'sh, xo'sh, yana kim bor ekan?

-Feruza.

-Feruza?!-ko'zlari chiqquday bo'lib, gapirdi.

-Xa. Nima, uni eshik qisganmi?

Gapirardimu, shu gaplarni haqiqat bo'lishini ich-ichimdan xohlardim.

-Bugun eri kelgan uni. Ertaga boras,-taslim bo'lgancha gapirdi.-Buguncha men borku.

-Bo'ldim dedingku.

-Men hali qachon bo'ldim dedim.

-???

-Men yana xohlayman. Eshitayapsizmi, XOOHLAAYMAAAAN.

-Hazillashdim, qizi. Bugun hech qayoqqa ketish yo'q. Ertalabgacha baqirtirib chiqaman.

-Qo'lizdan kelmaydiyooov. Unaqa katta gapirmang.

-Qo'limdanam, asbobdanam keladi.

-Nimadan garov o'ynaymiz?

-Feruzadan. Bu gap qanday og'zimdan chiqib ketdi, men hayron.

-Buncha Feruzaga yopishib oldiz. Tinchlikmi?

-Shunchaki o'zim. Yoqib qoldi shu.

-Men birovning ustidan garov o'ynamayman. Mayli ketsez ketavering,-deya arazlab qoldi.

-Hazillashdim. Hech qachon unga yomon ko'z bilan qaramaganman va qaramasam ham kerak.

-Rostdanmi,-bolalarcha quvongan holda quchog'imga otildi.

-Rost, qizi?

-O'zimni pahlavonim,-degancha o'pishib ketdik. Yana o'sha ehtiroslar, yana o'sha ingrashlar, yana o'sha rohat ummonida yayrashlar.

-Ustizga chiqay.

-Nega?

-Juda mazza qivoramanda.

Ustimga chiqib olib, sakray boshladi.

-Oooohhhhhh,.....joooniiiimmm....yaaanaaaaa.... Qattiqroooooq.

Menam maza qilardim. Uning yumshoq ko'kraklarini ezib haqiqatda maza qilardim. Uning ohhhhlashlari, boshini orqaga tashlab, hamma joyimni tirnab tashladi. Ustimdan tushirdimda, orqasidan o'tib, orqa tarafidan kirib chiqa boshladim.

-Aaaayyyy....seeeekinn.....ooooohhhhhh...sseeeekkiiiiinrrrrooooooqq....iiiimmmmmm

Bilmadim, qancha vaqt o'tdi. Meniki kela boshladi. Kelayapti. Srazi turvoldida, ko'kraklarini tuta boshladi. U vaqtda men qaror qabul qiladigan ahvolda emas edim. Hamma sperma uning ko'kraklariga tushdi. O'zimga keldim.

-Nega unaqa qilding?

-Bitta videoda shunaqasidan ko'rgandim.

-Aytdim, asbobni o'pmoqchi bo'layapsan.

-Jinni. Aytgancha shuncha vaqtdan beri ismizni bilmayman. Ismiz nima yigit?

-Javlon.

-Zo'rku.

Afsus, ko'kraklardan bo'sa olib bo'lmaydigan qoldi. Borib, yuvindik. Keyin uning spermani ko'kragiga tutgani yoqmadimi, yoki iktadan keyin qaragim kelmay qoldimi, ketishga chog'landim.

-Nega, ketayapsizmi?

-Kechagi safar domla ushlab oludi. Tinch o'tiray,-deya yolg'on gapirdim.

-Xop yaxshi boring,- deb labimdan o'pib qo'ydi.

Xonaga qarab ketarkanman, undan birinchi marta jirkandim. Bekor qildi. Endi kelmasam kerak. Xonaga kirib kelganimda, soat 02:35 edi. Yaxshiyam oyna ochiq ekan. Bo'lmasa ko'chada qolarmidim. Kirib yotdim.

-Iyaa bu qachon keldi.

-Kechasi kelgandurda.

-Cho'milganmikin ishqilib.

-Bu cho'milmay turolmaydi.

-Javlooon, tur.

-Bo'ldi. Ertalab bo'ldi uyg'on.

-Biz paxtadan oriqlab ketsak, sen semirib ketasanda.

-Uyg'on eee.

-To'xta, hozir suv sepamiz.

-Bo'ldi. Uyg'ondim, deya o'rnimdan turdim.

Borib yuvindim. Birgalashib choy ichdik. Davomatdan o'tgandan so'ng polyaga bordik. Negadir Feruza bilan Go'zaldan darak bo'lmadi. Go'zal tel qildim.

-Allo, asslomu alaykum.

-Voalekum assalom.

-Yaxshimisiz, Javlom aka.

-Yaxshi. Qayerdasan, nega chiqmading polyaga?

-Bugun uyga mehmon kelarkan. Shunga chiqolmadim. Feruza yo'qmikan?

-U ham yo'q.

-Tel qilib ko'ringchi?

-Bo'pti.

Undan so'ng Feruzaga tel qildim.

-Assalomu alaykum.

-Voalekum assalom.

-Yaxshimisiz, yigit.

-Raxmat yaxshi. Sizchi?

-Yaxshiman.

-Uzr kecha xafa qilib qo'ydim.

-Nega unaqa deyapsiz?

-Smslarga javob bermay, qo'ng'iroqni ko'tarmay xafa bo'lganingizn bildirib qo'ydingizku.

-Xafa bo'lganim yo'q. Shunchaki telda pul tugab qoldi. O'chirib qo'yganim esa, yonimda odam bor edi.

-Shunaqa dengda. Men sizni arazlab, bugun polyaga chiqmagansiz deb o'ylabman.

-Yo'ungamas. Kecha lavashxo'rim kelgandi. Shunchun bugun chiqolmayapman.

-Chiqolmaydigan qilib qo'ydimi?

-Unchalik emasku, lekin uxlatmadida.

-Qiyin bo'libdiku.

-Nega qiyin bo'larkan?!

-Menga lavash olib keldimi?

-Xa

-Qani unda?

-Borib beraymi?

-Bilmasam?

-Obetga keling beraman.

-Nimani?

-Lavashnida.

-Bo'ldi boraman.

-Yaxshi kutaman. Kelishizdan oldin tel qilingda.

-Xop.

Buyog'i qanchadan tushdi endi, mullo Javlonbek. Nimalar qilayapman, erli ayol bilan birga bo'lmoqchi bo'layapmanmi? Uning gunohi kattaku. Nima qilsam ekan? Lekin uning o'zi xohlayaptiku. Borib beraymi deyapdi. Bu bilan senam erkakmi degandek gapirayaptida. Yo'q. Bu narsani shunday qoldirib bo'lmaydi. Borib gazini berish kerak. Nima bo'lsa bo'ldi. Tavakkal. Lekin eng avvalo, paxtani hal qilish kerak. Taaaak nima qilsak ekan. Polyadagi bor terimchilarning uje egasi bor. Fermer bilan gaplashib ko'raylikchi? Fermer bilan ishchisi karta o'ynayotgan ekan.

-Eee hormangizlar.

-Ke student. Paxta terib bo'ldingmi?

-Paxta terishga uquvim yo'q. Karta o'ynayapsizlarmi? Men ham o'ynasam bo'ladimi?

-Domlalaring ko'rib qolsachi?

-Ko'rgancha hali ko'p gap bor.

-Pulga o'ynasang o'ynayman.

-Yaxshi. Lekin 3 partiya.

-Kelishdik.

Ikki kishiga karta suzildi. 5000 dan yer tashaldi. Birinchi qo'l hech narsa kelmadi. Pas. Ikkinchi qo'l bitta zot keldi. Shunga ishonib ozroq o'ynagan edim. Unda ikta zot kelgan ekan. Yana yutqazdim. Shuning o'zida 28000ni yutqazdim. Uchinchi partiya suzildi. Feruzani oldiga borish yo'q ekanda endi. 5000 tashladim. Kartani ko'rmasdan yana 10000 tashladim. Kartasini ko'rdida, 20000 tashladi. Tavakkal nima bo'lsa bo'ldi deb yana 10000 ga chertdim. Yana 20000 tashladi. Undan keyin bo'larim bo'ldi. Qo'li zo'r kelgan ekanda deb o'ylab qo'yib, kartamni ochdim. Tuz qarg'a, Karol qarg'a, Dama qarg'a. 31. Oppppaaaa. Mana senga qo'l. 30000 tashlab qaytdi dedim. Yana 30000 tashladi. Badanimdan ter chiqib ketdi. Oxirgi 30000 ni tashlab, ochdim.

-Ziyod bo'lsa oling.

Kartalarini birma-bir ochdi. Karol g'isht, Valet g'isht, 9 g'isht. 29. Mana senga olam-olam guuuuul. 160000 so'm pul bo'ldi jami.

-Malades. Haloling bo'lsin.

-Raxmat. Bir qo'l kelib qoldida.

-Yasha. Endi borib paxtangni ter uka,-jaxl aralash gapirdi.

118000 so'm pulimni ajratdimda qolganini o'rtaga tashladim.

-Aka, menga birovning puli kerak emas. O'zimni pulimni ajratib qo'ydim. Qolgani Sizning pulingiz.

-Yo uka. Qimorni chidaganga chiqargan. Bularni hammasini sen yutib olding. Hammasini ol.

-Aka menga bu pullar kerak emas. Sizga ham kerak bo'lmasa, yirtib tashlang.

-Mard bola ekansan. Qancha paxta terding.

-Umuman terganim yo'q.

-Unday bo'lsa, sen va yana bitta jurangni chaqir. Ikalanga 160 kg paxta yozaman. Ketur uyingga.

-Yaxshi deb 160 kgni daftarga yozdirdimda. Domlani daftariga o'zimga 80 yozdirib, qolgan saksonni 4 ta bolaga 20 dan yozdirdim. Keyin esa qishloqqa qaytdim. Feruzalarning uyiga yaqinlashib unga tel qildim.

-Keldizmi yigit?

-Xa.

-Kiravering uyda hech kim yo'q.

O'zimning uyimdek kirib boraverdim. Meni hovlida qarshi oldi. Haqiqatda nimasidur o'ziga tortardi.

-Xush kelibsiz, qani marhamat.

Kirsam dasturxon tuzab qo'ygan ekan. Choy uzatdi. Ozroq vaqt o'tgandan keyin issiqqina lavash uzatdi. Hayron edim.

-Issiqqina lavashku?

-Siz nima deb o'ylagan edingiz?

-Men sovib qolganmikin deb o'ylagandim.

-Meni lavashim hech qachon sovimaydi.

-Rostdanmi? Buni hali ko'ramiz.

Lavash bilan salatlarni yeb oldim. Keyin dasturxonni yig'ishtirishga tushdi. Egilganda ko'kraklari ko'rinib turardi. Qult etib yutinib, qo'ydim. Keyin qaytib kelib yonimga o'tirdi. Men qo'limni yelkasidan o'tkazdim.

-Sizga bir rivoyat aytib beraymi?

-Xo'sh?-deb qo'limni ko'kragiga yaqinlashtirganimda qo'limdan ushlab oldi.

-Amir Temurning eng suyukli xotini Saroymulkxonim ya'ni Bibixonim bo'lgan. Lekin u tug'mas edi. Amir Temur Saroymulkxonim uchun maqbara qurishni boshlaydi. Urush boshlanib qolib, qurilishga Bibixonimni boshliq qilib, o'zi urushga ketadi. Oradan Ancha vaqt o'tadi.

Qurilish tugallanish arafasida Bibixonim qurilayotgan maqbaraga tashrif buyuradi. Shunda birdan shamol bo'lib, uning paranjisi ko'tarilib ketadi. Buni esa quruvchilar boshlig'i ya'ni prorab ko'rib qoladi va uni sevib qoladi. Shu kundan boshlab ish sekinlashadi. Bora-bora ish to'xtaydi. Orada Temur zafar quchib, bir haftadan keyin Samarqandda bo'ladi degan gap yetib keladi. Bu gapni eshitib, Bibixonim prorabni huzuriga chaqiradi.

-Tinchlikmi, nega qurilish to'xtab qoldi. Yaqinda Olampanoh qaytadilar lekin qurilish hali nihoyalanmagan. Agar tugamaganligini ko'rsalar, jaxllari chiqadi.

-Hazrati oliyalari, ruxsat bering. Ochiq gapiray.

-Ruxsat.

-Mayli bu gaplarim uchun meni qatl ettiring. Lekin men sizni sevib qoldim. Uwanda yuzingizni ko'rib sizga mubtalo bo'ldim. Agar bir kechangizni menga baxshida qilsangiz, men bir haftada ishni tugataman.

-Yaxshi roziman. Kechga keling.

Bu gapdan prorab xursand bo'lib, chiqib ketibdi. Kech kirishi bilan prorab yetib kelibdi.

-Avval bir shartim bor,-deb oldiga bitta eski tovoqda oddiy bir tuxum. Ikkinchi tilla suvi yugurtirilgan tovoqqa 10 ta har xil zar qog'ozlarga o'ralgan tuxum qo'ydi. Hamma tuxum qaynatilgan edi.

-Avval mana shu tuxumlarni yeng.

Tuxumlarni hammasini yegandan so'ng, endichi deganday malikaga qaradi.

-Xo'sh aytingchi? Tuxumlarning farqi nimada edi?

-Malikam, hazillashayapsizmi? Barchasi tuxumku. Faqat ustidagi zar qog'ozlari boshqacha. Eski tovoqdagi oddiy tuxumning ham, tilla tovoqdagi bir-biridan chiroyli zar qog'ozlarga o'ralgan tuxumlarning ham ta'mi bir xil.

Malika shu gapni kutib turganday jilmaydi va:

-Xulosa o'zingizdan,-debdi.

Prorab esa qilgan ishidan pushaymon bo'lib, bir hafta ichida hamma qurilishni tugatib, ketibdi.

Bu rivoyatning mazmuniga tushunishim bilan qo'limni yelkasidan oldim. Qizargancha yerga qarab o'tirdim.

-Yigit, men sizni haqiqatda hurmat qilaman. Chunki Sizning muomalangiz bunga zamin yaratdi. Keling do'st bo'lib qolamiz.

-Sizga raxmat. Mening ko'zimni ochdingiz. Men roziman.

-Aytgancha, ismingiz nima?

-Javlon deya o'rnimdan turib ko'chaga chiqdim. Negadir o'zimni ancha yengil tortdim. Shtabga keldim. Shtabda otryad boshlig'i o'tirgan ekan. Domladan 3 kunga deb javob olib, 10 kun uyda yurdim. Bu orada Go'zal ancha vaqt tel qildi. Shaxarga ketganligimni aytganimdan so'ng, umuman telini ko'tarmadim. Qaytib kelganimda, u kimningdir o'rniga paxtaga boshqa tumanga ketganligini eshitdim. To'g'risi xursand bo'ldim. Feruzani esa eri olib ketgan ekan. Uning ham nomerini o'chirib tashladim. Shu bilan mana hozirgacha paxtada yuribman. Mening tinch yurganimni ko'rib, kursdoshlar ham hayron. Lekin o'zimga yoqadi. Hech narsani o'ylamay yurish, yurtimiz ravnaqi, kelajagi yo'lida oq oltinni xirmonlash insonga kuch bag'ishlaydi.

TAMOM!!!